نوآوری سازمانی
ویژگی های خارجی مبتنی بر استراتژی

• • تمرکز صنعتی

• • موانع ورود بازار

متغیرهای کنترل

• • اندازه سازمان

• • سن سازمان

• • سهم بازار

• • کسب سرمایه

• • شدت اجرا (عملکرد)

• • سهم بازار

• • سطح محصول

منبع: سالاووت و همکاران،۲۰۰۴: ۱۰۹؛ به نقل از آشتیانی و محمدی، ۱۳۸۷٫
در شکل بالا، استراتژی ویژه شرکت ( سازمان ) واجزاء اصلی مرتبط با رقابت، در زمینهی نوآوری، سازمانی با عنوان عوامل داخلی و خارجی نامیده می شوند. ویژگی های استراتژیک خاص، قدرت نوآوری را افزایش می دهند و فرض بر این است که بازار مداری، آموزش و سیاست تکنولوژی، رفتار نوآورانهی شرکت را افزایش می دهد و علاوه بر عوامل داخلی، عوامل محیطی هم به عنوان اجزای اصلی رفتار نوآورانه مورد بررسی قرار می گیرند ونوآوری سازمانی، به طور کلی پدیده تک بعدی است که تمایل سازمان را برای ایجاد و اجرای انواع مختلف نوآوری ها، مانند تکنولوژیکی، اجرایی، محصول و فرایند بیان می کند (سالاووت و همکاران، ۲۰۰۴، به نقل ازآشتیانی و محمدی، ۱۳۸۷).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۳-۳-۴) تاریخچه نوآوری سازمانی :
مفهوم نوآوری توجه تعداد زیادی از محققان را به خود جلب کرده است، مطابق نظر دی جونگ ^[۱۵۴] این مفهوم را اولین بار شومپیتر^[۱۵۵] در سال ۱۹۳۴ مطرح کرده که به عنوان فرایند ایجاد نام تجاری جدید، محصولات، خدمات و فرایندها و تأثیر آن بر توسعهی اقتصادی مطرح شده است. از آن به بعد دانشمندان مختلفی به تشریح متفاوتی از این مفهوم برای بقاء طولانی مدت سازمان ها پرداخته اند و نوآوری به عنوان عامل بسیار مهمی در سازمان ها در نظر گرفته شده است ( خان^[۱۵۶]، ۲۰۰۹ ؛ چوپانی، زارع خلیل، قاسمی و غلام زاده، ۱۳۹۰). کانتر (۱۹۸۹) نوآوری سازمانی را فرایند گردآوری هر نوع ایده جدید و مفید برای حل مسئله می خواند و معتقد است که نوآوری شامل ایده، پذیرش و اجرای آن است ( احمدی و پیشدار، ۱۳۸۹، به نقل از میرکمالی و چوپانی، ۱۳۹۰). نوآوری سازمانی به طور کلی شکل گیری ایده، پذیرش و پیاده سازی ایده‌های جدید در فرایندها، محصولات و خدمات( چاووش باشی و کاووسی، ۱۳۸۷) و میل به تغییر از طریق اتخاذ تکنولوژی ها، منابع، مهارت ها و سیستم های مدیریتی جدید است ( اوسا هاوانیت چاکیت، ۲۰۰۸ ؛ میرکمالی، نارنجی ثانی و اعلامی، ۱۳۹۰). باریقه و همکاران معتقدند که نوآوری به عنوان خلق دانش جدید و ایده های کسب و کار برای تسهیل محصولات جدید، با هدف بهبود فرایند های کسب و کار داخلی، ساختار و کشش بازار به سوی محصولات و خدمات است ( میرکمالی، نارنجی ثانی و اعلامی، ۱۳۹۰).
۳-۳-۵) سنخ شناسی نوآوری سازمانی:
با عنایت به بررسی پیشینه موضوع ملاحظه می شود که تاکنون مطالعات اندکی، چه به صورت مفهومی و چه به صورت روش شناختی در مورد نوآوری سازمانی انجام شده است. به زعم آرمبروستر و همکاران (۲۰۰۸) نوآوری سازمانی مشتمل بر تغییرات در ساختار و فرآیندهای یک سازمان جهت به کارگیری مفاهیم جدید مدیریتی، کاری و عملیاتی مانند به کارگیری گروه ها در تولید، مدیریت زنجیره تأمین و سیستم های مدیریت کیفیت می باشد. از این رو مطابق یافته های باکر و همکاران ( ۲۰۰۵ ) نوآوری سازمانی به منزله کاربرد ایده هایی که برای شرکت جدیدند، تعریف شده است. خواه اینکه جدید بودن درمحصولات، فرآیندها، نظام های مدیریتی و یا در فعالیت های بازاریابی نمایان باشند. در بررسی مطالعات پیرامون نوآوری سازمانی محققان موارد زیر را شناسایی کرده اند (جدول ۲).
۲-۴): جدول سنخ شناسی نوآوری سازمانی: