۰۰/۰

مارکیز

۲۴۷/۰

۱۹

۸۱/۲

۹۶/۹۷۰

۰۰/۰

مارکیز

۲۴۲/۰

۲۰

۰۰/۰

۹۹/۹۹۹

۶۸/۰

مارکیز

۲۴۰/۰

فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
۵-۱- آزمایش ۱: تعیین بهترین پروتکل ضدعفونی سطحی مواد گیاهی:
با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایش، تیمار زمانی ۱۰ و ۳۰/۱۲ دقیقه از لحاظ کاهش میزان آلودگی سطحی دارای تفاوت معنی­داری نبوده و نظر به اینکه ریزنمونه­ها در تیمار ضدعفونی به مدت ۱۰ دقیقه از قدرت زنده­مانی بیشتری برخوردار بودند، از میان چهار تیمار اعمال شده، تیمار آبشویی + الکل ۷۰% + توین ۸۰ + هیپوکلریت سدیم ۵/۲% به مدت ۱۰ دقیقه به لحاظ افزایش قدرت زنده­مانی و کاهش میزان آلودگی به عنوان پروتکل مطلوب برای ضدعفونی ریزنمونه­های گره­ای پیشنهاد می­گردد (شکل ۵-۱).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۵-۱) شمایی از جوانه­زنی ریزنمونه­های گره­ای پس از ضدعفونی
هنگامی که مدت زمان تیمار با هیپوکلریت سدیم ۵/۲% به مدت ۱۵ دقیقه افزایش یافت، اگر چه میزان آلودگی به شدت کاهش یافت ولی بیش از ۷۶% ریزنمونه­ها از بین رفتند. در مورد تیمار ۵/۷ دقیقه هیپوکلریت سدیم، بیش از ۷۵% ریز نمونه­ها زنده ماندند و در ضمن بیشترین آلودگی نیز در همین تیمار مشاهده گردید.
در تحقیق شاه­پیری و همکاران (۱۳۸۳) هیپوکلریت سدیم ۲/۴% به مدت ۱۰ دقیقه پیشنهاد شده بود در حالیکه با بهره گرفتن از این تیمار در پژوهش حاضر بیش از ۹۰% نمونه­ها از بین رفتند. بنابراین برای داشتن ریزنمونه­های با حداقل آلودگی و حداکثر زنده­مانی بهتر است از ضدعفونی با هیپوکلریت سدیم ۵/۲% استفاده شود و نوع رقم تاثیری در این زمان ندارد. نکته قابل توجه این است که حد بهینه ضدعفونی بسته به بافت نمونه، سن فیزیولوژیکی، میزان آلودگی و شرایط سلامت گیاه و محیطی که در آن قرار دارد فرق می­ کند.
۵-۲- آزمایش ۲: بررسی اثر ۲iP بر روی رشد و نمو گیاهچه­:
نتایج بدست آمده از آزمایش بررسی اثر هورمون ۲iP بر روی رشد و نمو گیاهچه نشان داد که، تیمار یک یا محیط کشت فاقد هورمون ۲iP از لحاظ تمامی صفات اندازه گیری شده در این آزمایش بطور نسبی نسبت به سایر تیمارها (محیط کشت حاوی هورمون ۲iP) دارای برتری می­باشد و نوع رقم تاثیری بر نتایج حاصل نداشت. حصول برتری نسبی محیط کشت فاقد هورمون ۲iP دلیلی برای عدم استفاده­ی این هورمون در مرحله بعد (مرحله بررسی اثر متقابل هورمون­های برتر بر روی رشد و نمو گیاهچه­های حاصل از ریزنمونه­های گره­ای) گردید.
با توجه به این­که هورمون ۲iP تاثیر مثبتی بر روی پرآوری ارقام مختلف گیاه سیب­زمینی نداشت، هم­چنین با توجه به هزینه بالای تهیه این هورمون نسبت به دیگر هورمون­ هم خانواده خود (BAP)، که بر طبق آزمایش­های انجام شده تاثیرهای مثبتی بر روی پرآوری ارقام سیب­زمینی داشت، استفاده از این هورمون برای افزایش ریزازدیادی در گیاه سیب­زمینی پیشنهاد نمی­گردد.
۵-۳- آزمایش ۳: بررسی اثر BAP بر روی رشد و نمو گیاهچه:
نتایج بدست آمده از آزمایش بررسی اثر هورمون BAP بر روی رشد و نمو ریزنمونه­های گره­ای نشان داد که، تیمار دوم (محیط کشت حاوی ۵/۰ میلی­گرم در لیتر BAP) در مجموع از لحاظ تمامی صفات اندازه ­گیری شده نسبت به سایر محیط­ها حاوی غلظت­های متفاوت این هورمون و هم­چنین محیط کشت بدون هورمون دارای برتری می­باشد و نوع رقم تاثیری بر آن نداشت که با نتایج حاصل از تحقیقات تاور و همکارانش (۱۹۸۵) تطابق داشت. در تحقیقی یوسف و همکارانش نیز محیط کشت مناسب برای رشد گیاهچه سیب­زمینی رقم اسپونتا[۱۴۸] را محیط کشت حاوی ۵/۰ میلی­گرم BAP بیان داشتند (یوسف[۱۴۹] و همکارانش، ۱۹۹۷).
برتری محیط کشت حاوی غلظت ۵/۰ میلی­گرم در لیتر BAP دلیلی برای استفاده­ی این هورمون در مرحله بعد (مرحله بررسی اثر متقابل هورمون­های برتر بر روی رشد و نمو گیاهچه­های حاصل از ریزنمونه­های گره­ای) گردید (شکل ۵-۲). علاوه بر محیط کشت حاوی غلظت ۵/۰ میلی­گرم در لیتر BAP محیط کشت­های تیمار اول فاقد هورمون و محیط کشت تیمار سوم حاوی غلظت ۱ میلی­گرم در لیتر BAP که در رتبه پایین­تر قرار داشتند برای بررسی بیشتر و دقیق­تر برای انجام آزمایش­های اثر متقابل بر روی گیاهچه انتخاب گردیدند. رقم ساوالان در غلظت ۵/۰ میلی گرم در لیتر BAP بهترین عملکرد ریزازیادی را در بین ارقام و غلظت­های مختلف دارا بود.
شکل ۵-۲) مقایسه رشد و نمو گیاهچه حاصل از ریزنمونه­های گره­ای رقم آگریا تحت تاثیر هورمون BAP. (A) فاقد هورمون. (B) غلظت mg.l-1 ۵/۰٫ © غلظت mg.l-1 ۱٫
۵-۴- آزمایش ۴: بررسی اثر CCC بر روی رشد و نمو گیاهچه­:
نتایج بدست آمده از آزمایش بررسی اثر هورمون CCC بر روی رشد و نمو ریزنمونه­های گره­ای نشان داد که، تیمارهای حاوی هورمون CCC از نظر تمامی صفات اندازه ­گیری شده در این آزمایش نسبت به محیط­ کشت فاقد هورمون برتری نداشته و این امر سبب حذف هورمون CCC از ورود به آزمایش­های مرحله اثرمتقابل گشت. نتایج حاصل با نتایج اطرشی و همکارانش (۱۳۸۹) تطابق داشت.
۵-۵- آزمایش ۵: بررسی اثر GA3 بر روی رشد و نمو گیاهچه­:
نتایج بدست آمده از آزمایش بررسی اثر هورمون GA3 بر روی رشد و نمو ریزنمونه­های گره­ای نشان داد که، تیمار سوم (محیط کشت حاوی ۶/۰ میلی­گرم در لیتر GA3) نسبت به سایر تیمارها عملکرد بهتر در رشد و نمو گیاهچه­های حاصل از ریزنمونه­های گره­ای دارد (شکل ۵-۳).
برتری محیط کشت حاوی غلظت ۶/۰ میلی­گرم در لیتر GA3 دلیلی برای استفاده­ی این هورمون در مرحله بعد (مرحله بررسی اثر متقابل هورمون­های برتر بر روی رشد و نمو گیاهچه­های حاصل از ریزنمونه­های گره­ای) گردید. علاوه بر محیط کشت حاوی غلظت ۶/۰ میلی­گرم در لیتر GA3 محیط کشت­ تیمار اول (فاقد هورمون) که در رتبه دوم برتری عملکرد قرار داشت برای بررسی بیشتر و دقیق­تر برای انجام آزمایش­های اثر متقابل بر روی گیاهچه انتخاب گردید. تیمار پنجم غلظت سوم انتخابی برای آزمایش­های تاثیر متقابل هورمون­ها بر روی رشد گیاهچه بود. این انتخاب اگر چه تیمار چهارم عملکرد بهتری داشت به این دلیل انجام شد:

  • هنگام ورود غلظت­ها به نرم افزار Design Expert برای طرح رویه پاسخ می­بایست دو کران بالا و پایین نسبت به غلظت برتر را وارد نماییم بطوری که غلظت برتر درست در میانه قرار گیرد.
  • الگوریتم این نرم­افزار طوری طراحی شده که سایر غلظت­های موجود در رنج کران بالا و پایین را نیز در نظر می­گیرد.
  • با توجه به این که تیمار یک یا محیط کشت فاقد هورمون نسبت به تیمار چهار برتر می­باشد این محیط انتخاب و متناسب با آن تیمار پنجم انتخاب گردید. حضور محیط کشت بدون هورمون سبب بررسی اثرهای متقابل بین دو هورمون نیز می­شد.

شکل ۵-۳) مقایسه رشد و نمو گیاهچه حاصل از ریزنمونه­های گره­ای رقم ساوالان تحت تاثیر هورمون GA3. (A) فاقد هورمون. (B) غلظت mg.l-1 ۶/۰٫ © غلظت mg.l-1 ۲/۱٫
۵-۶- آزمایش ۶: بررسی اثر Picoloram بر روی رشد و نمو گیاهچه­:
تولید کالوس در همه غلظت­های هورمون Picoloram نشان می­دهد که استفاده از این هورمون جهت کالوس­زایی در گیاه سیب­زمینی مطلوب می­باشد اما هنگام استفاده از هورمون Picoloram باید توجه داشت که افزایش استفاده از این هورمون در محیط کشت جهت کالوس­زایی بیشتر احتمال ایجاد تنوع سوماکلونال در بافت کالوس ایجادی را افزایش می­دهد (شکل ۵-۱).
با توجه به نتایج سایر محققین شاه­پیری و همکاران (۱۳۸۳) و رستمی و همکاران (۱۳۸۷) که به بررسی اثر غلظت­های مختلف ۲,۴-D بر روی کالوس­زایی گیاه سیب­زمینی پرداختند پیشنهاد می­گردد که سایر محققین با طراحی آزمایشی به بررسی مقایسه­ ای اثر این دو هورمون بر روی کالوس­زایی گیاه سیب­زمینی پرداخته و مشخص نمایند که کدام یک از این دو هورمون به لحاظ کالوس­زایی در گیاه سیب­زمینی مطلوب­تر می­باشند. فاکتورهایی که می­توانند در این آزمایش مورد مورد بررسی قرار گیرند وزن تر و خشک کالوس­ها و سلامت آن­ها می­باشند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...