عملیات حفاظت مطلوب خاک و آب باران باید در تمام بخش‌های سیستم کشت دیم، اجرا شود تا به‌‌این ترتیب نیاز محصولات دیم به مواد غذایی تأمین شود.
در اوایل ۱۹۵۱ اندازه گیری‌های عظیمی از فعالیتها در مقیاس بزرگ در زمینه حفاظت خاک و آب در هندوستان آغاز گردید و در ابتدا ‌‌ایجاد سکوها روی خطوط تراز در زمین فعالیت اصلی بوده و پس از آن یک تصویر کلی از تمام زمین برای‌‌ایجاد طرح حوضه آبریزی مورد استفاده قرار میگیرد. اندازه گیری‌های مختلف حفاظت خاک و آب توسط انجمن مطالعات کشاورزی هندوستان با ‌‌ایجاد انستیتوی آموزشی و تحقیقاتی حفاظت خاک و آب در سال ۱۹۶۷ با همکاری ‌‌ایستگاههای منطقه‌‌ای واقع در سه منطقه خاص هندوستان، ارائه گردید.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

- منطقه‌ی تپه‌‌ای دهرادان (واقع در‌‌ایالت اوتار پرادش، چاندیگار (واقع در‌‌ایالت پنجاب)، اوتکاماند (واقع درایالت تامیل نادو).
- منطقه ریواین آگرا (واقع در اوتار پرادش)، کوتا (واقع د ر راجستان)، واساد (واقع در گوجرات)
- مناطق خاک سرخ پنی سولار بلاری (واقع در کارناتاکا)
به ‌‌این ترتیب فعالیت‌های حافظت از خاک و آب در مقیاس‌های بالا در هندوستان آغاز و پس از آن ادامه یافت.
قدم‌هایی که برای محافظت از آب و خاک باید برداشته شود عبارتند از:
۱) بهسازی زمین- تراسبندی و سکوبندی کردن زمین، تسطیح جزئی زمین، کشت روی خط تراز، کشت نواری، جمعآوری رواناب و بازیافت آن، بادشکن‌ها و کمربندی‌های حفاظتی.
۲) مدیریت آب باران
۳) مدیریت محصول
خاکورزی،خاکپوشی، الگوی کشت (کشت متناوب و زراعت متداخل)، دادن کودهای آلی و ارگانیک گیاهان پوششی، بازده کود مصرفی ، کنترل علف هرز، انتخاب ورایته‌ی گیاهان
۱) بهسازی زمین:
الف) تراسبندی و سکوبندی زمین:
این روش در زمین‌های واقع بر روی سطوح شیبدار کاربرد دارد تا بتوان از یک طرف از‌‌ایجاد تلفات جلوگیری کرد و از طرفی مطمئن شد که زهکشی سطحی، آب‌های اضافی را جمعآوری میکند. میتوان گودالهای طویلی در روی خطوط تراز جهت به دام انداختن آب باران حفر کرد و همچنین پشتههایی ایجاد کرد که در روی آنها گونه های سودمند کاشت میشود.
سکو بندی روی خطوط تراز:
در مناطق ناهموار، آسیبهای مربوط به بخش کشاورزی به طور بالقوه با سرعت سریع فرسایش به دلیل تأثیر قطرات باران ترکیب میشوند. از بین بردن گیاهان طبیعی، پاک سازی یا آتش زدن بوته‌ها، قطع درختان، و کشت ناقص در چنین زمین‌هایی اثر مخرب دارد.
- سکوبندی روی خطوط تراز: جهت دریافت باران کافی و شدت نفوذ مناسب
- سکوبندی روی شیب، تراسبندی نواری و تراسبندی سکویی روی سراشیبی میتواند بیش از ۶۰۰ میلیمتر باران سالانه را دریافت کند. ‌‌این سکوها را میتوان روی شیب ۲/۰ تا ۴/۰ درصد‌‌ایجاد کرد.
- هموار کردن زمین و‌‌ایجاد استخرهای مزرعه در مزارع شخصی
سکوبندی روی خطوط تراز/ روی شیب برای اراضی با بارندگی کم مناسب میباشند (کمتر ا ز ۶۰۰ میلی متر در سال) و برای خاک‌های نفوذپذیر تا بتوان به‌‌این ترتیب هم از خاک و هم از آب محافظت کرد.
ساخت خاکریز باریک ذوزنقهایی خطوط تراز جهت نگهداشتن رواناب بوده که به طور کلی ‌‌این آب در خاک نفوذ کرده و به مصرف گیاه میرسد.
تراسبندی سکویی:
با بهره گرفتن از روش تراسبندی سکویی میتوان زمین اصلی را به زمینی هموار و پله‌‌ای شکل تبدیل کرد.
ساختار ‌‌این تراس‌ها به شکل نیمهخالی، نیمهپر بوده و به طور قابل توجهی از شدت شیب زمین میکاهد.
این روش کمک میکند که توزیع رطوبت بطور یکنواخت بوده و آبیاری زمین بهتر انجام شود.
شکل۱-۲- تراس بندی سکویی
ب) تسطیح جزئی زمین:
تسطیح جزئی زمین و‌‌ایجاد مرز در اطراف زمین قبل از شروع باران‌های موسمی، حفظ آب را در پروفیل زمین افزایش داده، از خاک محافظت کرده و مانع از بین رفتن مواد غذایی خاک میشود. با ‌‌این روش میتوان اطمینان حاصل کرد که رواناب اضافی، از سرعت مطمئن برخوردار است.
پ) کشت روی خطوط تراز:
عمل شخمزنی در عرض شیب صورت گرفته و با انجام آن به صورت همتراز و‌‌ایجاد شیارهایی بر روی مزرعه، تعداد زیادی بند کوچک در برابر مسیر عبور رواناب ‌‌ایجاد میکند که به‌‌این ترتیب نفوذ و نگهداری آب باران را در پروفیل خاک افزوده و از فرسایش خاک به طور قابل توجهی میکاهد.
تأثیر کشت روی خطوط تراز و خاکورزی در کنترل فرسایش با توجه به شیب، شرایط خاک و گیاهان پوششی متغیر است. مؤثرترین حالت زمانی است که زمین شیب‌های ملایم از ۲ تا ۷ درصد داشته باشد. به آسانی میتوان ‌‌این عمل را برای سطوح مرزبندی شده از طریق انجام همه‌ی عملیات در طول مرزهای هم تراز/ تسطیح شده صورت داد.
در اراضی سکوبندی نشده عملیات شخمزنی و کشت هم تراز میتواند در عرض شیب اصلی انجام شود. که‌‌ این روش میتواند به طور قابل توجهی از اتلاف آب باران جلوگیری کند. یک آزمایش ساده توسط بوند^[۱۵] در سال ۱۹۸۵ انجام شد و مشاهدات او در جدول زیر نشان داده شده است:
جدول ۱-۵- اتلاف خاک و آب از طریق کشت روی خطوط تراز

7. 7. computer database - The Free Dictionary

www.thefreedictionary.com/computer+database
این صفحه را ترجمه کن
Definition of computer database in the Online Dictionary. Meaning of computer database. Pronunciation of computer database. Translations of computer …

8. 8. database - definition of database by The Free Dictionary

www.thefreedictionary.com/database
این صفحه را ترجمه کن
Information about database in the free online English dictionary and encyclopedia. … (Computer Science) a systematized collection of data that can be accessed …

9. 9. Database | Define Database at Dictionary.com

dictionary.reference.com/browse/database
این صفحه را ترجمه کن
a comprehensive collection of related data organized for convenient access, generally in a computer. 2. data bank. Expand. Also, data-base, data base. Origin
شکل ۴-۲۳.استخراج بخشی از نتایج PSEFiL برای زیر طبقه “Concept “از"Data base”

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1. 1. Database Definition - The Linux Information Project

www.linfo.org/database.html
این صفحه را ترجمه کن
۱ تیر ۱۳۸۵ ه‍.ش. - A database is a set of data that has a regular structure and that is organized in such a way that a computer can easily find the desired …

2. 2. CARDS Database – Computer Access to Research on …

ods.od.nih.gov/Research/CARDS_Database.aspx
این صفحه را ترجمه کن
What is CARDS? CARDS stands for Computer Access to Research on Dietary Supplements. It is a database of federally funded research projects pertaining to …

3. 3. Database - Merriam-Webster Online

www.merriam-webster.com/dictionary/database
Definition of database from the Merriam-Webster Online Dictionary with audio … a collection of pieces of information that is organized and used on a computer.

4. 4. Database Definition - The Linux Information Project

www.linfo.org/database.html
Jun 22, 2006 … A database is a set of data that has a regular structure and that is organized in such a way that a computer can easily find the desired …

5. 5. Concentration in Database & Knowledge Management | Computer …

www.bu.edu/met/programs/graduate/computer-information-systems/database-management/
Master of Science in Computer Information Systems concentration in DatabaseManagement & Business Intelligence through BU MET. Database design, data …

6. 6. computer database sample - GitHub

اما هم­زمان با به بند کشیده شدن اراده و محدود شدن دامنه گسترده آن، ‌ملاحظات دیگری مانند ملاحظات اخلاقی و مصالح طرف دیگر در قالب شرط قابل بخشش بودن اشتباه امکان ظهور و بروز می‏یابد و لذا رویه قضایی رسالت تاریخی خود را در زمان مناسب خودش به­انجام می­رساند و برخی اشتباهات را غیر قابل بخشش تلقّی می­ کند.
این درحالی است که در حقوق ما سیر تاریخی اراده متفاوت از حقوق فرانسه می‏باشد. در حقوق اسلام، اراده مراحل چهار یا پنج­گانه‏ای را پشت سر ننهاده است، تا به تبع هر مرحله تدبیری جدید و حکمی نو اندیشیده شود. اراده در حقوق اسلام از همان ابتدا نقش مهم و کلیدی برعهده داشته است، نقشی که با همه اهمیتش در برابر قاعده لاضرر و ملزومات حقوقی آن سرتمکین فرود می‏آورده است.
اگرچه در استنباط احکام بر مبنای اصل تسلیط (حاکمیت اراده) و قاعد لاضرر در حقوق ما به­ ویژه درخصوص اشتباه، نواقصی وجود دارد و چنان­که خواهیم دید از ظرفیت‏های قاعده لا ضرر برای حفظ مصالح لازم­الرعایه استفاده لازم نشده است، لیکن اجتهادات فقها و استدلال‏های حقوق‏دانان در حقوق ما تا کنون نتوانسته است بر اساس این دو قاعده، شرط جدیدی را به نام قابل بخشش بودن اشتباه برای مؤثر بودن آن وضع کند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مقتضیات این شرط اگرچه در حقوق ما به­خاطر غلبه مبنای اراده مهجور و مغفول مانده است و اگرچه کم­تر فقیه یا حقوق­دانی جرأت استقبال از آن‏ها را ولو به­خاطر اخلاقی کردن قراردادها دارد، لیکن می­توان در قالب شرایط اثباتی و نه ثبوتی تحت عنوان معقول و متعارف بودن اشتباه تا حد زیادی از آن‏ها استفاده کرد و بدین طریق از مزایای مبانی اخلاقی حقوق فرانسه بدون آن­که مجبور به­دست کشیدن از مبانی حقوق خود باشیم، بهره‏مند گردیم.
گفتار چهارم‏: سایر شرایط
بعد از بررسی سه شرط مهم اشتباه که از شرایط اختصاصی و در عین حال ثبوتی اشتباه بودند، اکنون باید به شرایط عمومی و نیز شرایط اثباتی اشتباه پرداخت. در این گفتار به­اختصار در مبحث نخست به شرایط عمومی و در مبحث دوم به شرایط اثباتی اشتباه می‏پردازیم.
مبحث نخست: شرایط عمومی
در متون حقوقی مختلف هرازگاهی به­ طور پراکنده در کنار شرایط ثبوتی سه­گانه سابق­الذکر، اشاره به شرایطی دیگر شده است. این شرایط چون مختص اشتباه نمی ­باشد لذا می‏توان آن‏ها را شرایط عمومی تأثیر اشتباه نامید. از مهم­ترین این شرایط وقوع ضرر می‏باشد. اگر این شرط را لازم بدانیم و درصورت عدم وقوع ضرر ولو اشتباهی رخ داده باشد دادگاه نباید اشتباه را مؤثر در بطلان یا فسخ بداند.
نفع در استناد به اشتباه نیز می‏تواند شرط عمومی دیگر می‏باشد. این شرط گرچه تا حد زیادی منطبق با شرط وقوع ضرر است ولیکن این دو شرط متفاوت و مستقل از هم هستند. توضیح آن­که اگرچه همیشه درصورت وقوع ضرر، مدعی اشتباه ذی­نفع نیز می‏باشد ولیکن چنین نیست که اگر ضرری واقع نشد، مدعی اشتباه ذی­نفع نمی ­باشد. برخی اوقات مدعی اشتباه از بطلان یا فسخ قرارداد سود می­برد، ‌بدون آن­که از صحت و لزوم آن ضرری ببیند. از این­رو هر یک از این دو شرط باید مستقل بررسی شوند.
در کنار این شرط این سؤال مطرح می‏شود که آیا اشتباه­کننده باید در اثر اشتباه ترغیب به معامله شده باشد و یا این­که این شرط لازم نیست‏؟ به­دیگر سخن آیا ترغیب طرف در اثر اشتباه شرط لازم برای تأثیر اشتباه است و یا حتی اگر اشتباه موجب ترغیب اشتباه­کننده نیز نباشد، اشتباه مؤثر در بطلان و یا فسخ می‏باشد؟
درخصوص شرط نخست یعنی وقوع ضرر برخی حقوق­دانان فرانسوی مانند ریپر گفته‏اند که آرایی که به­خاطر فقدان احراز ضرر، قرارداد را حفظ کرده‏اند، به­اندازه کافی و لازم مورد توجه قرار نگرفته‏اند. ریپر در ادامه مثالی می‏زند و می‏گوید بدین سان هنگامی که یک فروشنده در امضا یک تابلو یا در قدمت یک کار هنری اشتباه می‏کند اشتباه کم­تر اهمیت دارد، چراکه فروشنده پارچه‏ای را واگذار می­ کند و قیمت آن­را می‏گیرد.‌ تنها بایستی هنگامی قرارداد را ابطال کرد که اشتباهش منجر شود که او تابلو را به ثمن بخس واگذار کند.^[۱۴۵۳]
این رویکرد رویه قضایی فرانسه که اگر اشتباه منجر به ضرری نگردد حکم به ابطال نیز صادر نمی‏گردد، در حقوق ما نمی‏تواند قابل قبول باشد. در حقوق فرانسه هنگامی که خواهان قراردادی را متضررانه امضا کرده باشد، رای به ابطال به­راحتی صادر می‏شود. اما اگر شرایط مالی معمولی و مناسب ظاهر شود رای به بطلان نیز رد می‏شود. شرط عدم وقوع ضرر یک شرط حکمی نبوده بلکه به­عنوان یک شرط اثباتی در نظر گرفته می‏شود. با این تبیین که روش تعیین قیمت به­عنوان علامت این است که یا خریدار اشتباهی را مرتکب نشده است یا وصفی که روی آن اشتباه صورت گرفته است از دیدگاه وی اساسی و بنیادی نبوده است.^[۱۴۵۴]
در حقوق ما چون ملاک تأثیر اشتباه و نوع تأثیر آن بر اساس عیب اراده و فقدان قصد یا عیب رضا تعیین می­گردد وقوع ضرر یا عدم وقوع ضرر نمی‏تواند نقش تعیین­کننده‏ای داشته باشد، خصوصاً آن­که چنان­که خواهیم رفع ضرر و جبران خسارت نقشی در رفع خیار یا بطلان قرارداد ندارد. این­که در حقوق فرانسه این شرط (وقوع ضرر) ولو به­عنوان یک شرط اثباتی برای تأثیر اشتباه در نظرگرفته شده است به مبانی حقوقی اشتباه در حقوق فرانسه بر می‏گردد. بی­دلیل نیست جک فلور در این خصوص می‏گوید تفاوت بین این دو موقعیت (وقوع ضرر یا عدم وقوع ضرر) به­لحاظ روانی غیر قابل توجیه است. اگر اشتباه واقعاً در ماهیت می‏باشد، قیمت هیچ نقشی نخواهد داشت. اگر به اخلاق مراجعه کنیم مسأله روشن می‏شود. اصلاً لازم نیست از متعاقدی که منافعش قربانی نشده است حمایت کنیم، مانند کسی که قیمت پوسته‏ای را پرداخت کرده است با این گمان که این تابلو اثر یک هنرمند مشهور است و یا کسی که قصد خرید یک مبل استیل لویی ۱۵ را داشته درحالی­که قیمت کپی آن­را پرداخت کرده است.^[۱۴۵۵]
بنا بر آن­چه گذشت در حقوق ایران وقوع ضرر، شرط تأثیر اشتباه نمی‏تواند باشد. اکنون باید دید آیا نفع در استناد به اشتباه می‏تواند یک شرط لازم برای قبول اشتباه باشد؟ فرض مسأله در جایی است که همه شرایط لازم برای تأثیر اشتباه وجود دارد ولیکن خواهان اشتباه نفعی در استناد به اشتباه ندارد. فرضی را تصوّر کنید که فروشنده به­اشتباه خودرویی را به­جای خودروی دیگری فروخته است و اکنون بعد از اعمال محدودیت‏هایی در عرضه سوخت قیمت ماشین فروخته شده هم سطح و شاید هم به­مراتب کم­تر از ماشین مقصود گشته است. استناد به اشتباه، دیگری نفعی برای فروشنده نخواهد داشت.
به­نظر می‏رسد در حقوق ما چون ملاک تأثیر اشتباه عیب اراده می‏باشد و هیچ شرط دیگری نمی‏تواند بر این ملاک تأثیر بگذارد، لذا لزومی برای نفع بردن در استناد به اشتباه وجود ندارد. البته در حقوق فرانسه چون مصلحت طرف دیگر نیز به­دیده اعتبار نگریسته می شود، اگر مدعی اشتباه که هیچ نفعی از استناد به اشتباه نمی‏برد درخواست بطلان کند منطقاً به­خاطر متضرر شدن طرف دیگر، درخواست بطلان او قبول نمی‏شود. در حقوق ایران نمی‏توان بر اساس قرائت حاکم حتی به استناد لاضرر، بگوییم که اگر کسی اعمال حق خود را وسیله ضرر به غیر سازد به­استناد لاضرر و حاکمیت این اصل بر اصل تسلیط، ممنوع از اعمال حق خود می‏شود و لذا در مانحن­فیه خواهان بطلان و یا فسخ اگر نفعی در استناد به اشتباه نداشته باشد، بر اساس لاضرر ممنوع از استناد به اشتباه می‏باشد. چراکه حق استناد چه منجر به خیار شود چه سبب بطلان گردد، حقی است که تابع نفع یا ضرر خواهان نیست، بلکه این حق در اثر احکام فقهی و حقوقی و در اثر عیب اراده حاصل می‏آید، حقی که حتی در آن­جا که سبب بطلان می­ شود، طرف دیگر نیز حق استناد به آن­را دارد چراکه بطلان یک حکم است. در خیار فسخ نیز چون حق فسخ، حکماً برای ذی‏الخیار جعل شده است او تنها حق استناد به آن­را دارد ولو آن­که در این اِعمال حق نفعی نبرد. به دیگر سخن حق استناد به اشتباه درهرحال (بطلان و یا فسخ) تابع نفع یا ضرر خواهان نیست بلکه تابع عیب اراده است و در این خصوص فرقی ندارد طرف دیگر متضرر شود و یا ضرری متوجه او نشود.
البته چنان­که دیدیم، با تغییر نگرش به قاعده لاضرر و مبانی اشتباه می‏توان بارویکردی متفاوت درخصوص این مسأله، قاعده لاضرر را فراتر از قرائت موجود مؤثر در مبانی اشتباه دانست.
در پایان این مبحث باید به این پرسش پاسخ داد که آیا اشتباه باید سبب ترغیب اشتباه­کننده به انعقاد قرارداد گردد؟ در حقوق انگلستان برخی از مؤلفان علاوه­بر لزوم اساسی بودن اشتباه به این شرط نیز اشاره کرده‏اند که اشتباه باید سبب ترغیب فرد به انعقاد قرارداد گردد. ایشان خاطر نشان کرده‏اند که صرف اساسی بودن اشتباه برای مؤثر بودن اشتباه کفایت نمی‏کند بلکه باید سبب و ترغیب­کننده انعقاد قرارداد نیز باشد. مثال ایشان جالب توجه است. فردی که همیشه از یک فروشگاه خرید می‏کرده، بدون آن­که بداند مالک آن تغییر کرده مجدد برای خرید به همان فروشگاه می‏رود. اشتباه او درخصوص شخص طرف قرارداد حقیقتاً اساسی است درحالی­که وی کالاهای مورد نیاز خود را با رضایت خریده است. ^[۱۴۵۶] در حقوق ما چنین شرطی مستقلاً بحث نشده است و می‏توان گفت این شرط ذیل همان اساسی بودن اشتباه قابل تعقیب است.
به­دیگر سخن اشتباهی اساسی است که سبب ترغیب اشتباه­کننده باشد و این دو از هم جدا نیستند. شاید در حقوق انگلستان جدایی این دو شرط از هم، به­خاطر نگاه نوعی انگلیسی‏ها به اشتباهات اساسی باشد. درواقع ایشان برخی از اشتباهات را صرف­نظر از تأثیر آن بر اراده اشتباه اساسی می‏دانند، مانند اشتباه در شخص طرف قرار داد و چون در برخی موارد چنین اشتباهاتی تأثیری در اراده متعاقد ندارد، شرط ترغیب­کننده بودن اشتباه را هم به آن اضافه می‏کنند.^[۱۴۵۷]
مبحث دوم: شرایط اثباتی اشتباه
بعد از تحقق ثبوتی اشتباه، اشتباه فی­نفسه دارای اثر خاص خود است. البته مادام که این شرایط اثبات نشود، ولو آن­که در حاقّ واقع وجود داشته باشند، هیچ اثری بر اشتباه بار نمی‏شود. درواقع چنان­که برخی از حقوق­دانان بزرگ گفته‏اند حق اثبات شده حق واقعی است؛ و شعور و وجدانی که ترازوی اثبات را به دست دارد، دادگر نهایی [است] … بیهوده نیست که واقع­گرایان چشم به قلم قاضی دوخته‏اند تا حقوق نهایی را در رأی او مشاهده کنند و در سروش دادگستری به آوازه­خوان توجه دارند نه آواز. نظم دادگری و شیوه علمی حاکم بر آن، اگر مهم­تر و حساس‏تر از نظم در قوانین ماهوی نباشد، هم­پایه آن است و دو مرحله ثبوت و اثبات در حق­گزاری و دادگری مکمل یکدیگرند.^[۱۴۵۸]
حقی که اثبات نشود، از طریق مجاری قانونی قابل مطالبه و حمایت نیست. چنین حقی اگرچه در حد دین طبیعی وجود دارد ولیکن چون قانوناً قابل حمایت نیست از وجودی ناقص در حد عدم بهره‏مند است. بر این اساس تفکیک میان دو مرحله ثبوتی و اثباتی حق، یک تفکیک و تمایز مبتنی بر واقعیات است و نمی‏توان آن­را تصنعی دانست. به‏رغم اختلاف این دو چهره حق، چنان­که برخی از بزرگان گفته‏اند ارتباط و پیوند میان این دو مرحله چندان نزدیک و محکم است که تمیز قاطع آن‏ها در ذهن دشوار است و… بدین ترتیب باید پذیرفت که نه­تنها هر کاوش علمی آمیزه‏ای از مرحله ثبوت و اثبات است، هر کدام از این دو وصف چهره­ی نسبی و اعتباری دارد؛ یعنی احتمال دارد کاوشی به یک اعتبار در مرحله‏ی ثبوت و به­اعتباری دیگر در مرحله‏ی اثبات باشد.^[۱۴۵۹] ماهیت خاص این دو مرحله، به ما این امکان را می‏دهد در مواردی که برخی شرایط ثبوتی اشتباه که در نظام‏های حقوقی دیگر بر طبق مبانی آن‏ها مقبول و معروف است ولیکن در نظام حقوقی ما به­عنوان شروط ثبوتی اشتباه غیر قابل قبول است، آن‏ها را در مرحله‏ی اثباتی حق به­نحوی اعمال کنیم.
بنابراین اگر شروطی مانند قابل بخشش بودن اشتباه، وقوع در قلمروی تراضی، نفع خواهان در استناد به اشتباه و یا حتی ترغیب طرف در اثر اشتباه به­عنوان شروط ثبوتی در حقوق ما قابل قبول نمی­باشند با اعمال شروط اثباتی و توسیع آن‏ها، می‏توان آن‏ها را بر برخی شروط ثبوتی غیر قابل اعمال در حقوق خود تطبیق داد و تبعاً به مدد ماهیت خاص دو مرحله ثبوت و اثبات حق، تا حد زیادی اختلافات ناشی از مبانی متفاوت میان نظام‏های حقوقی را کاست.
قبل از ورود به شرایط اثباتی اشتباه باید یک مسأله را روشن ساخت و آن این­که بار اثبات دعوی در مسأله اشتباه برعهده کیست؟ به دیگر سخن در معاملات اشتباهی اصل عملی بر صحت معاملات است و مدعی اشتباه باید اشتباه را اثبات کند و یا اصل بر عدم صحت است و مدعی صحت باید عدم وقوع اشتباه را اثبات کند؟ درصورت عدم امکان اثبات از جانب هر دو طرف اصل بر چیست؟ از طرفی مقتضی اصل صحت این است که بعد از تحقق ظاهری ارکان عقد، اصل بر صحت عقد است مگر خلاف آن اثبات شود و از طرف دیگر اصل عدم و نیز استصحاب عدم مقتضی عدم تشکیل صحیح و یا اصولاً تشکیل عقد می‏باشد.
درخصوص این­که در فلان معامله که ادعای اشتباه در آن شده است آیا اصل بر صحت است یا نه باید دلالت اصل صحت را بر شبهات موضوعیه مورد بررسی قرار دارد. اغلب فقهای امامیه اصل صحت را شامل شبهات حکمیه می‏دانند هرچندکه برخی مانند صاحب عناوین^[۱۴۶۰] و شیخ مرتضی^[۱۴۶۱] اصل صحت را بر شبهات موضوعیه نیز جاری می‏دانند. با ارجاع تفصیل بحث در این خصوص به منابع مربوط ما فرض را بر عمومیت اصل صحت بر هر دو نوع شبهه حکمیه و موضوعیه می­گذاریم و اکنون دلالت اصل صحت بر ارکان اساسی عقد و غیراساسی عقد را مورد بررسی قرار می­دهیم.
سؤال این جا است که اگر شک در ارکان هم باشد می‏توان به­استناد اصل صحت مانند مواردی که شک در فروع می‏باشد حکم به صحت داد یا نه؟ میرزای نائینی درخصوص دامنه شمول اصل صحت سه نظر را مطرح کرده است. نخست آن­که اصل صحت شامل همه موارد می‏شود. دوم آن­که این اصل فقط در شک بر شرایط تشکیل عقد حاکم است و نه در شک درخصوص شرایط متعامدین و عوضین. سوم آن­که اصل صحت بجز بر شک بر شرایط عرفی بر همه شبهات حاکم است.^[۱۴۶۲]
هرچه دامنه دلالت اصل صحت را کلی‏تر بگیریم، بار اثبات اشتباه را بیش­تر بر دوش مدعی اشتباه نهاده‏ایم، درحالی­که هرچه دامنه دلالت اصل صحت را محدود بدانیم، بار اثبات صحت بیش­تر برعهده‏ مدعی صحت قرارداد، قرار می‏گیرد.
از آن­جا که تفصیل این بحث به­نوعی به تعارض اصل صحت با استصحاب (حکمی و موضوعی) برمی‏گردد و شکافتن این بحث مستلزم درگیر شدن در مباحث پیچیده اصولی در این قسمت می­باشد، تفصیل بحث را به منابع مرتبط واگذاشته و در این مختصر به تبع برخی فقها محل اجرای اصل صحت را شرایط عقد می‏دانیم و نه مقومات آن.^[۱۴۶۳] به­دیگر سخن هرگاه در مقومات عقد شک وجود داشته باشد باید اصل را بر عدم وقوع مقومات بدانیم درحالی­که هرگاه در شرایط عقد شکی حاصل آمد باید به­اقتضای اصل صحت، اصل را بر صحت بگذاریم، مگر این­که طرف دیگر یعنی مدعی اشتباه، اشتباه را ثابت کند.
اکنون باید دید درصورت قرار گرفتن بار اثبات اشتباه برعهده مدعی اشتباه، او چه شرایطی را در اثبات اشتباه باید رعایت کند تا ادعای او مورد پذیرش قرار گیرد. شرایط اثباتی اشتباه را در دو بند مورد بررسی قرار می‏دهیم.
بند نخست- محتمل بودن صدق دعوای اشتباه
بسیاری از اوقات ادعای اشتباهی متعارف و معقول می‏شود ولیکن احتمال صدق چنین ادعایی به­هیچ­وجه وجود ندارد و لذا در قبول چنین ادعایی باید سخت­گیری بیشتری شود. ادعای اشتباه درخصوص عیار یک دستبند طلا، اصالت یک تابلو فرش، قدمت یک کالای عتیقه و مانند آن‏ها نوعاً معقول و متعارف است ولیکن احتمال صدق چنین ادعایی از جانب یک زرگر،‌ هنرمند و عتیقه­فروش، اساساً بی­مورد است. بنابراین هر ادعای اشتباه متعارفی لزوماً متحمل­الصدق نیست. در دکترین و رویه قضایی فرانسه توجه لازم به شغل مدعی اشتباه و به­طورکلی­تر ظرفیت‏های شخصی وی در احراز صدق یا کذب ادعای اشتباه شده است.^[۱۴۶۴] در حقوق ما نیز فقها هرازگاهی در مباحث مختلف به این امر توجه کافی داشته‏اند.^[۱۴۶۵]
بند دوم- متعارف و معقول بودن اشتباه
بسیاری از اوقات به‏رغم امکان وقوع اشتباه، به­ دلیل غیر متعارف و معقول بودن اشتباه ادعای اشتباه رد می‏شود. فرضی را تصوّر کنید که فردی در خرید یک دستگاه خودروی پراید مدعی می‏شود که من همیشه فکر می­کرده­ام که همه خودروهای پراید هم دوگانه­سوز هستند و هم دارای فرمان هیدرولیک، درحالی­که خودروی مورد خرید من هیچ یک از این دو شرط را ندارد.
اگر این اشتباه معقول باشد، به­هیچ­وجه متعارف نیست چراکه ما به­التفاوت ارزش اقتصادی این دو وصف آن قدر زیاد است که هر شهروندی به آن توجه لازم را دارد، بنابراین چنین ادعای اشتباهی به­خاطر غیر متعارف بودن آن نباید اصلاً پذیرفته شود. علت لزوم توجه به متعارف و معقول بودن اشتباه، لزوم توجه به جنبه­ های نوعی و اجتماعی قراردادها می‏باشد.
چنان­که می‏دانیم هر قراردادی از دو جنبه روانی و شخصی و نیز اجتماعی و نوعی قابل بحث است. لزوم احترام به مصالح دوگانه مقتضی پذیرفتن اشتباه از یک سو و معقول و متعارف بودن ادعای اشتباه از سوی دیگر می‏باشد. اگر شرط متعارف و معقول بودن را لازم ندانیم، آن­گاه هر ادعایی ولو غیر معقول و نامتعارف باید مورد بررسی قرار بگیرد و درصورت اثبات اساس نظم قراردادی و استحکام معاملات زیر سؤال می‏رود. اشتباه در دواعی خصوصی نیز نه از باب غیر مهم بودن آن‏ها بلکه از باب غیر متعارف بودن آن‏ها مورد قبول نمی‏باشد. درواقع ادعای اشتباه در انگیزه‏های مختلف مانند این­که من چون لوازم برقی خانه‏ام همه استیل­رنگ بوده است لذا قصد خرید یخچال ال جی ۲۷ فوت استیل رنگ را داشته‏ام غیر متعارف است. در این مثال ادعای اشتباه بدون ذکر رنگ در قرارداد نمی‏تواند معقول و متعارف باشد.
چنان­که گفته شده می‏توان با توسیع شرط معقول و متعارف بودن اشتباه، تا حد زیادی از مزایای شروطی مانند در قلمروی تراضی بودن و قابل بخشش بودن اشتباه که در حقوق ما پذیرفتنی نیست، بهره‏مند شد.
در پایان باید خاطر نشان کرد که تفکیک میان دو شرط اثباتی فوق (محتمل الصدق بودن اشتباه و متعارف و معقول بودن آن) درصورتی توجیه دارد که یا ملاک شخصی و یا ملاک نوعی در احراز اشتباه اعمال شود و الا اگر ملاک مختلط مصطلح در احراز اشتباه اِعمال شود با ملاک نوعی شرط معقول و متعارف بودن اشتباه قابل بحث و تعقیب است و با ملاک شخصی شرط محتمل الصدق بودن اشتباه قابل کشف و احراز است. لذا با اِعمال ملاک مختلط که مشتمل بر نظریه نوعی و شخصی است، تفکیک میان این دو شرط اثباتی، تفکیکی صوری و انتزاعی می‏باشد.
نتیجه:
۱) براساس بررسی­های تاریخی می­توان به این نتیجه رسید که با تغییر نگاه حقوق­دانان مغرب زمین به اراده، نگاه ایشان به اشتباه و آثار آن نیز، تغییر یافته است. در نتیجه این تغییر نگاه:
الف- چون در حقوق روم (به­عنوان پیشینه دو نظام حقوقی فرانسه و انگلیس) اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها اساساً مورد انکار بوده است و شکل­گرایی مفرط حاکم بر این حقوق مانع ظهور و بروز اراده و اصول برآمده از آن می­شد، بنابراین در این حقوق، بحث معتنابهی درخصوص اشتباه وجود نداشته است.
ب- به­موازات تغییر نگرش نسبت به اراده در حقوق روم و بعدها در دو نظام حقوقی فوق­الذکر، دیدگاه ­ها نسبت به اشتباه نیز تغییر می­یابد، به­گونه ­ای که می­توان مدعی شد، برای مدت­ها، اشتباه و مباحث متعلق به آن تابعی از اراده و مباحث مرتبط با آن بوده است. به­اعتقاد نگارنده بعد از قرن یازده و دوازدهم میلادی، از جمله در اثر نفوذ تمدن شکوه­مند اسلامی در سرزمین­های اروپایی، اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها، البته در مفهومی متفاوت با امروز، به­عنوان یکی از مهم­ترین نقاط عطف تاریخی حقوق اروپا، در این حقوق ریشه می­دواند. هم­زمان با استقبال اروپایی­ها از اراده و مباحث مربوط به آن، زمینه شکل­ گیری مباحث مربوط به اشتباه نیز فراهم می­ شود.
ج- اراده در یک نگاه کلی تاریخی در حقوق اروپا پنج مرحله را پشت سر می­گذراند. دوران به­رسمیت شناخته شدن اراده، دوران استثنایی بودن آن، دوران گسترش نظریه اراده در حوزه اخلاق، دوران گسترش اراده در حوزه حقوق و دوران محدود شدن اراده در اغلب زمینه ­های حقوقی. در حقوق فرانسه هرچند درخصوص اشتباه در میان قرون ۱۲ تا ۱۵ میلادی مباحثی به چشم می­خورد، قرونی که اراده آهسته آهسته خود را برای طغیان آماده می­ کند، ولیکن در مقایسه با حجم انبوه مباحث متنوع و دامنه­دار مربوط به اشتباه از قرن ۱۶ میلادی تاکنون، این مباحث اندک و نامقدار است. پر واضح است طغیان اراده و هل من مزیدهای این موجود پرابهام حقوقی و بالمآل قید و بندهایی که برای مهار آن در قرون اخیر به­کار رفته، اشتباه را در دو حوزه مبنا و اثر به­شدت تحت تأثیر قرار داده است.
د- در حقوق انگلستان به­رغم پذیرش اراده و حاکمیت آن، به­خاطر اهمیت نظم قراردادی و مقتضیات بازار، اراده در مفهوم ظاهری خود رشد کرد. درواقع در حقوق انگلستان گرچه با پذیرش اصل اراده مصالح فردی رعایت شده است ولیکن اولویت مصالح اجتماعی، اراده ظاهری را بر این نظام حقوقی تحمیل کرده است. بی­شک التزام به نظریه اراده ظاهری به­معنای سخت­گیری بر قبول ادعای اشتباه است، هم­چنان­که ملتزم شدن به نظریه اراده باطنی در حقوق فرانسه نیز به­معنای حمایت از مدعی اشتباه می­باشد.
ه- در حقوق ایران قبل از اسلام با تکیه بر قانون حمورابی و قانون آشور و سایر الواح قانونی به­دست آمده از تمدن­های حوزه بین النهرین، می­توان ادعا کرد که اصل رضایی بودن قراردادها بیش از ۱۵ قرن قبل از میلاد مسیح (ع)، در سرزمین­های جنوب غربی ایران به­رسمیت شناخته می­شد و از این حیث پیشینه حقوق باستانی ایران نسبت به حقوق روم، پرافتخارتر و مدعی­تر می­باشد.
و- بعد از ظهور اسلام و استقبال جامعه ایرانی از آیین انسان­ساز اسلام، تاریخ حقوق ما، تاریخ فقه اسلام و بعدها تاریخ فقه امامیه شد. در فقه اسلام اصل حاکمیت اراده با قوت تحت قواعد مختلفی مانند العقود تابعه للقصود و مانند آن، به­رسمیت شناخته شد. اصل حاکمیت اراده و اصل تسلیط در عین این­که منافع حداکثری فرد را تأمین می­ کنند، در تقابل با اصل لاضرر، نه­تنها خود را مدعی نمی­بینند بلکه جانب مصالح طرف دیگر و اجتماع را مقدم می­شمارند. بنابراین در فقه اسلامی، اراده اگرچه آزاد است ولیکن آزادی همه اراده­ها مستلزم محدود بودن اراده فردی می­باشد. در فقه اسلامی فقها به­خاطر موضوعی بودن فقه، یعنی این­که اصولاً فقیه خود را ملزم و بلکه محتاج به پرداختن مباحث مختلف و جدید نمی­دانسته و بلکه نوعاً غایت کمال علمی و فنی خود را در پرورش مباحث مطرح در سابق می­دانسته، مبحث مستقلی را به اشتباه اختصاص نداده­اند. بنابراین به­رغم وجود احکام مربوط به اشتباه در فقه، ما شاهد یک نظریه جامع و مشخص درخصوص اشتباه در فقه اسلامی نیستیم.
۲) در حقوق موضوعه ایران به­رغم تقنین چند ماده مهم (مواد ۱۹۹، ۲۰۰ و ۲۰۱ قانون مدنی) درخصوص اشتباه، به­علل مختلفی از جمله ابهام و آشفتگی این مواد، پیچیدگی ذاتی مسأله اشتباه، اقتباس و متأثر شدن ناروا از حقوق فرانسه و نیز فقدان نظریه­پردازی در این زمینه، هیچ نظریه­ای درخصوص اشتباه که بتواند با مبانی حقوقی ایران سازگار باشد، ارائه نگشته است. اغلب حقوق­دانان حتی در تعریف اصطلاحی اشتباه دچار لغزش­های نابخشودنی گشته­اند و قهراً در فقدان مبانی تصوّری اشتباه، آرزو و امید رسیدن به مبادی تصدیقی صائب و کامل درخصوص آثار و مبانی اشتباه، نوعی خوش خیالی است.
۳) به­رغم اختلاف نظرهای زیادی که در حقوق ایران و فرانسه (در حقوق انگلیس به­اقتضای ماهیت این نظام حقوقی، حقوق­دانان اصولاً خود را بی­نیاز از پرداختن به تعریف اشتباه می­دانند) درخصوص مفهوم اصطلاحی اشتباه وجود دارد، با تکیه بر مفهوم لغوی اشتباه و بررسی مفاهیم مشابه و مرتبط با آن توانستیم به تعریف ذیل از اشتباه دست یابیم. در این تعریف اشتباه عبارت است از «اعتقاد غیر دقیق یا نادرست معامله­کننده از واقعیت (های) راجع به یکی از عناصر عمل حقوقی که می ­تواند دارای اثر حقوقی باشد یا نباشد». جامع و مانع بودن این تعریف از جمله میزات آن از تعاریف مشابه می­باشد.
۴) در بررسی مفاهیم مرتبط، با تکیه بر مفهوم جهل و شبهه، به این نتیجه رسیدیم که جهل اعم از اشتباه می­باشد. درواقع دو نوع جهل وجود دارد؛ یکی جهل بسیط و دیگری جهل مرکب. مفهوم جهل مرکب منطبق با مفهوم اشتباه می­باشد و مفهوم جهل بسیط در انطباق با مفهوم شبهه است.
۵) درخصوص مفهوم موضوع معامله، نتیجه آن شد که علت اختلاف نظر حقوق­دانان ایرانی و فرانسوی، درخصوص وحدت یا اختلاف دو مفهوم موضوع معامله و موضوع تعهد، به عدم تفطن ایشان بر فرق ننهادن میان موضوع عقد تملیکی و عقد عهدی برمی­گردد. درواقع در عقود تملیکی موضوع عقد (معامله) با موضوع تعهد یکی است ولیکن در عقود عهدی موضوع تعهد (در معنای محصولی) با موضوع عقد (معامله) متفاوت است. موضوع تعهد در عقود عهدی مال یا عمل است، درحالی­که موضوع عقد در این عقود ذمه و عهده فرد متعهد است و البته مال یا عمل متعلَّق تعهد بر ذمه و عهده فرد متعهد می­باشد.

•

جمع تعداد مراجع

۱۰

۱۱

۴

۵

۳

۴

۵

۳

۶

۵

۳

۱

۴

۴

۱

۴

۴

۱

۳

۵

۴

۳

۱

زمانی‌که سازمانها تصمیم می‌گیرند سیستم ERP را پیاده کنند با کارساده‌ای روبرو نیستند و با تنوع گسترده نرم افزارهای دردسترس ERP، مشخص کردن بهترین سیستم که مطابق با خواسته های سازمان باشد، کار سختی است و ممکن است فرایند ارزیابی و انتخاب سیستم برنامه‌ریزی منابع سازمان، زمان زیادی را به خود اختصاص دهد. خیلی از سازمانهایی که بدون دقت نرم افزار ERP را تهیه می کند در طی پیاده سازی با مسائل جدی و حادی مواجه می شوند، مسائلی‌که با ارزیابی اصولی امکان جلوگیری از آنها وجود دارد. از آنجائیکه فرایند ارزیابی و انتخاب هیچ دو سازمانی یکسان نیست و بر اساس ویژگیهای داخلی و شرایط خاص سازمانی متفاوت است بررسی کارهایی که در این زمینه انجام شده است، بی فایده نخواهد بود. سیستم های اطلاعاتی به عنوان یکی از مهمترین سیستم های موجود در حوزه علوم کامپیوتر از نقش ویژه و استراتژیکی برخوردار هستند و در سالهای اخیر تحقیقات فراوانی در این زمینه از علوم فنی و مهندسی انجام گرفته است اما با تمام فعالیتهای گسترده ای که در زمینه پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی صورت گرفته است، در زمینه ارزیابی و انتخاب آنها کارهای علمی تحقیقاتی زیادی انجام نشده است (نیکجو و مصدق خواه، ۱۳۸۶).
آلانبای، محقق ترکیه ای برای انتخاب سیستم برنامه ریزی منابع سازمان با مطالعات میدانی و مشاهدات به یکسری معیار ارزیابی رسید که می توان آنها را در سه گروه معیارهای مربوط به فروشندگان، معیارهای مربوط به کاربران و معیار های فنی و تکنولوژیکی طبقه بندی کرد. وی برای ارزیابی سیستم مناسب از فرایند تحلیل سلسله مراتبی^[۱۸] استفاده کرد. همچنین در بعضی از وب سایت ها به سازمانها کمک می شود تا نرم افزاری تائید شده برای برطرف کردن نیازهایشان انتخاب کنند (نیکجو و مصدق خواه، ۱۳۸۶).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

چان چین وی و همکارانش در سال ۲۰۰۴ با بهره گرفتن از MADM^[19] چهارچوب مفهومی جدیدی برای انتخاب ERP مناسب ارائه دادند. یکسال بعد چان چین وی و همکارانش با بهبود مدل قبلی خود یک رویه سیستماتیک برای ساختار هدفمند انتخاب ERP با بهره گرفتن از تکنیکAHP ارائه کردند. مدل ارائه شده جکیوز وروایل ^[۲۰]و همکارانش، فرایند تهیه و خرید نرم افزارERP را در ۶ مرحله برنامه ریزی، جستجوی اطلاعات، انتخاب اولیه، ارزیابی گزینه ها، برگزیدن و در نهایت مذاکره تشریح می‌کند. سی استفانو ضمن تأکید فراوان به اهمیت انتخاب ERP مناسب، یک چهارچوب مفهومی^[۲۱] برای ارزیابی نرم افزار ERP پیشنهاد داد. سی استفانو معتقد بود که برای ارزیابی و انتخابERP دو گروه معیارهای استراتژیکی و عملیاتی را باید در نظر گرفت. همچنین لی لانگ نیز یک سیستم پشتیبانی تصمیم‌ با در نظر گرفتن معیار های کمی وکیفی مختلف برای انتخاب مناسب ترین سیستم تولید یکپارچه کامپیوتری طراحی کرد. در پژوهش وی فرایند انتخاب سیستم تولید یکپارچه کامپیوتری در چهار مرحله با بهره گرفتن از فرایند تحلیل سلسله مراتبی و دانش‌گرفته شده از داده ها و اطلاعات یک پایگاه داده صورت گرفت و در فرایند ارزیابی معیارها از نرم افزار اکسل^[۲۲] استفاده شد (نیکجو و مصدق خواه، ۱۳۸۶).
در کار تحقیقاتی دیگری که بسیار دقیق انجام شده است، ویژگیها و فاکتورهای حائز اهمیت ماژولهای ERP و بخشهای مختلف آن با جزئیات کامل به تفکیک هر بخش معرفی شده است و شامل ماتریس های مقایسات ارزیابیERP است که خبرگان در مورد تک تک این زیر معیارهای جزئی نظر داده اند. همچنین در مطالعات دیگری که توسط تانس و بورگن^[۲۳] انجام شده است، بخشهای مختلف سازمان، انتظارات و معیار های خاصی که از ERP در دپارتمان خود می خواهند که بسیار ویژه و خاص دپارتمان خودشان می باشند را لیست کرده اند، مثلاً در بخش منابع انسانی اینکه چه اطلاعاتی از پرسنل باید در سیستم لحاظ شود به عنوان یک معیار مشتری مدار مطرح شده است. ژاویر برگس^[۲۴] و همکارانش هم یک روش پیشنهادی برای انتخاب ERP از طریق ویژگیهای سیستم و ترجمه نیازهای کاربران به احتیاجات سیستم ارائه دادند. کار آنها براساس همکاری های قبلی و موفقیت آمیزشان با سازمان های سایز متوسط در زمینه انتخاب بسته های نرم افزاری صورت گرفته است. گسترش انفورماتیک در یکی از کاملترین مدلهای انتخابERP ضمن اشاره به اهمیت وجود فرایند سیستماتیک انتخاب برای افزایش مزیت های رقابتی و رفع نقاط ضعف موجود سازمانی به منظور ایجاد بستر و پایه ای مناسب برای موفقیت در مرحله اجرا و نیز دستیابی به حداکثر میزان برگشت سرمایه، یک مدل ۱۰ مرحله ای پیشنهاد می کند (نیکجو و مصدق خواه، ۱۳۸۶).
۲-۱۲ مدلهای عوامل کلیدی موفقیت در پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان
۲-۱۲-۱ مدل Nah, Lou, Kuang
محققان فوق علاوه بر شناسایی عوامل کلیدی موفقیت، آنها را در مدل سیکل عمر ERP که توسط
مارکوس و تانیس^[۲۵] (۲۰۰۰) مشخص گردیده، طبقه بندی کرده اند (ناه و همکارانش^[۲۶]، ۲۰۰۱). شکل )۱-۲( نمایانگر عوامل کلیدی موفقیت شناسایی شده توسط محققان فوق می باشد.
عوامل بحرانی موفقیت در پیاده سازی

انسان در محدوده زندگیش به طور مستقیم در معرض خطرهای فراوان و گوناگونی قرار
دارد. گاهی خطرها متوجه شخص او است و گاهی مال و سرمایه او، از این رو خطرهایی که انسان را تهدید می کند به طور کلی به دو گروه اصلی تقسیم بندی می شود.
خطر مالی
خطر جانی
با توجه به تقسیم خطر، بیمه نیز به طور کلی به لحاظ موضوع، بر دو قسم است:
بیمه اموال و اشیاء
بیمه اشخاص
در بیمه اموال، موضوع بیمه چیزهایی است که جنبه مالی و ارزش عقلایی دارد اعم از اموال منقول همانند اثاث و لوازم خانه، مال التجاره، وسایل حمل و نقل و اموال غیرمنقول مثل تأسیسات و ساختمان ها در مقابل خطرها و حوادثی که موجب خسارت یا نابودی آنها می گردد بیمه می شود. در بیمه اشخاص، موضوع بیمه، شخص بیمه گذار یا شخص و اشخاص دیگری است که در مقابل خطرها و حوادث که سلامت کلی یا سلامت اعضای بدن را تهدید می‏کند در قبال پرداخت حق‏بیمه، خود یا دیگران را بیمه می کند تا به هنگام بروز حادثه و سانحه و بیماری یاسرآمدن مدت قرارداد بیمه از خدمات درمانی بهره مند شوند یا غرامت و وجه نقدی دریافت دارند. در بیمه اشخاص بر خلاف بیمه اموال جنبه اقتصادی و مالی خطر و ضرر ارزیابی نمی شود زیرا سلامتی و یا نقص عضو و مقدار اقتصادی آن قابل محاسبه و جبران نیست. در بیمه اشخاص بیمه شده تنها مبلغ مورد توافق را از شرکت بیمه دریافت می دارد.^[۱۵۵]
نوع دیگری از خطر که مستقیماً متوجه خود شخص یا مال او نیست بلکه ممکن است خسارتی از ناحیه او به دیگری وارد آید. مثلاً ماشینی که رانندگی آن را بر عهده دارد در تصادف به جان یا مال دیگری خسارت وارد نماید چون خسارت از ناحیه اوست وی نسبت به شخص یا مال خسارت دیده مسئولیت دارد. چنانچه فردی مسئولیت خویش را در قبال دیگران بیمه نماید بیمه مسئولیت یا بیمه شخص ثالث نامیده می شود. بنابراین بیمه خصوصی به اقسام زیر تقسیم می شود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بیمه اموال: اموال یا در مقابل ضرر و خسارت بیمه می شود یا در مقابل عدم النفع که هر کدام اقسامی دارد.
بیمه اشخاص: این قسم از بیمه نیز اقسامی دارد که بعداً ذکر خواهد شد.
بیمه مسئولیت: در بیمه مسئولیت، بیمه گذار مسئولیت مدنی خود را در قبال دیگران بیمه می نماید. مثلاً صاحب وسیله نقلیه مسئولیت خود را در قبال خسارت وارده به دیگری بیمه می نماید و بیمه گر از طرف بیمه گذار موظف به جبران زیان اوست.^[۱۵۶]
۲-۳-۲-۳٫ بیمه اموال و اقسام آن
بیمه اموال که موضوع بیمه در آن اموال منقول و غیرمنقول است به لحاظ محل وقوع حادثه و خطر به سه بخش تقسیم شده است.
بیمه دریایی: خطرهایی که وسایل حمل و نقل دریایی (کشتی ها و قایق ها) و محمولات آنها را تهدید می کند و همچنین مسئولیت ناشی از آن را پوشش می دهد.
بیمه هوایی: در این نوع بیمه، حوادثی که منجر به ضررهایی که متوجه هواپیما یا مسافران و یا کالای آن و همچنین مسئولیت قانونی نسبت به خسارت هایی که مسافران و کالای آنها در معرض آنهایند تحت پوشش قرار می گیرد.
بیمه خشکی: هر خطری که زیر پوشش بیمه دریایی و هوایی نباشد مانند بیمه باربری خشکی، بیمه دزدی اثاث خانه، آتش سوزی در خانه و تأسیسات، بیمه اتومبیل، بیمه ساختمان، بیمه حوادث و بیمه محصولات کشاورزی و نظایر اینها تحت پوشش بیمه خشکی قرار می گیرد.^[۱۵۷]
خطراتی که ممکن است منابع درآمد خانواده ها را در معرض از بین رفتن یا کاهش یافتن قرار دهد و موقعیت ناگواری را برای افراد خانواده پیش آورد می توان زیر عناوین ذیل خلاصه کرد.
مرگ زودرس
نقص عضو و از کارافتادگی
پیری و بازنشستگی
بیکاری
وقوع هر یک از موارد بالا جنبه مالی داشته و به درجات مختلف امکانات خانواده ها را تهدید می کند.
با تکیه بر مکانیسم بیمه می توان با پی آمدهای ناگوار اقتصادی و مالی ناشی از قرار گرفتن خانوارها در موقعیت های نامناسب به مقابله برخاست. بدین منظور مانند سایر رشته های بیمه می توان گروه های مشابهی را تشکیل داد و میزان زیان وارده به گروه را با تکیه بر روش های آماری تخمین زد و سپس بر مبنای محاسبات به عمل آمده مبالغ کافی را از محل سهم الشرکه هر یک از اعضا گروه تهیه کرده و در جهت جبران خسارتهای وارده مصرف نمود. این عمل، بیمه های اشخاص نامیده می شود و مانند سایر رشته های بیمه اولاً گروه بزرگی در خسارتهای وارده به گروه کوچکتری از اعضاء خود، سهیم می شوند ثانیاً از طریق بیمه، موقعیتهای نامطمئن آینده به موقعیتهای مطمئن تبدیل می‏گردد.^[۱۵۸]
بیمه اشخاص بر اساس نیاز افراد و جوامع انسانی به چندین بخش تقسیم بندی می شود. متخصصین بیمه اشخاص تقسیم بندی گوناگون و متنوّعی را در این زمینه ارائه داده اند. شرکتهای بیمه ای که در کار صدور بیمه اشخاص فعالیت می نمایند معمولاً پنج نوع از قراردادهای بیمه ای اشخاص را صادر می کنند که هر یک از این پوشش های بیمه ای خود به تعداد زیادی طرح های دیگر که بر اساس نیاز جامعه بیمه گذاران تهیه گردیده است تقسیم می شود. بیمه اشخاص در اغلب کتابها و رساله ها و نظریات کارشناسان به ۵ دسته اصلی بر اساس نوع پوششهائی که ارائه می دهند
بیمه عمر
بیمه مستمری
بیمه حوادث
بیمه درمانی
بیمه بازنشستگی^[۱۵۹]
بیمه عمر چنین تعریف شده است:«بیمه عمر، توافقی است که به موجب آن از یک طرف، فردی یا مؤسسه ای به ازاء دریافت یک رشته مبالغ متساوی و متناوب تعهد می نماید که در صورت وقوع ضایعه فوت شخص مورد بیمه در زمان معین، پرداخت مبلغی را به ذینفع یا ذینفعان شخص بیمه شده تضمین نماید.»^[۱۶۰]
بیمه نامه های مستمری نوعی پوشش بیمه ای است که تعهد پرداخت مستمری دوره ای را برای مدت زمان معین یا تمامی مدت حیات بیمه شده تعهد می نماید. اگر پرداختهای دوره ای تا زمان حیات بیمه شده تعهد شده باشد قرارداد بیمه «مستمری دوران حیات» نامیده می شود. بیمه مستمری دوران حیات به دو نوع تقسیم می شود یکی موقت که برای مدت زمان معینی در نظر گرفته شده است و چنانچه بیمه شده زودتر از زمان مزبور فوت نماید مستمری مزبور قطع می گردد و دیگری دائم بدون قید زمان.^[۱۶۱]
بیمه های حوادث به منظور ارائه تأمین های مورد نیاز بیمه گذار در زمان فوت ناشی از حادثه یا نقص عضو، از کارافتادگی دائم کامل، یا جزئی، به صورت گروهی و انفرادی ارائه می گردد. در بیمه های حوادث مانند بیمه اشیاء، اصل غرامت حاکم نیست بلکه شرکت بیمه، پرداخت سرمایه معینی را در صورت بروز حادثه مشمول بیمه که منجر به فوت، نقص عضو یا کارافتادگی باشد تعهد می‏کند، مرگ شخص بیمه شده نمی تواند موضوع بیمه حوادث قرار گیرد بلکه مرگ ناشی از حادثه و تصادف دارای پوشش بیمه ای است. در بیمه های حوادث دو عامل ابهام و شک وجود دارد که مورد را بیمه پذیر می سازد. اول آنکه آیا حادثه به وقوع خواهد پیوست؟ دوم آنکه آیا حادثه واقع شده منجر به فوت یا نقص عضو و ازکارافتادگی خواهد گردید یا خیر؟^[۱۶۲]
یکی از مصیبت های بزرگ زندگی انسانی، ناخوشی و بیماری است. هزینه معالجه و مداوا هر روزه سنگین تر می شود و امراضی که منجر به بستری شدن در بیمارستان یا اعمال جراحی می گردد مخارج سرسام آوری را به دنبال خواهد داشت. از آنجا که خدمات بیمه های درمانی که به وسیله سازمان تأمین اجتماعی ارائه می گردد کافی نیست و باید قراردادهای تکمیلی در کنار آنها وجود داشته باشد تا موجب رفاه نسبی انسانها در جامعه گردد بیمه های درمانی با این هدف، توسط شرکتهای بیمه ارائه می گردد.
بیمه های درمانی معمولاً به عنوان بخشی از بیمه های حوادث و ضمیمه این قرارداد ها ارائه می شود و زمانی هم بیمه حوادث و درمانی تواماً جزء قراردادهای بیمه عمر قرار می گیرد تا پوشش جامع و کاملی را ارائه دهد. بیمه درمانی معمولاً به صورت دو طرح به شرح زیر عرضه می گردد :
خدمات درمانی سرپایی و بیمارستانی: در این طرح، شرکتهای بیمه کلیه هزینه های خدمات سرپایی و بیمارستانی را بر اساس شرایط قرارداد و سقف های مندرج در بیمه نامه برای هر نفر پس از کسر فرانشیز پرداخت می نمایند اعمال جراحی خاص، دارای هزینه های معین و مشخصی می باشد و حدأکثر تعهد بیمه گر در مورد هر نفر در قرارداد معین گردیده است.
خدمات درمانی بیمارستانی: در این طرح شرکت بیمه تعهدی در پرداخت هزینه های خدمات سرپایی ندارد و در صورت بستری شدن بیمه گذار در بیمارستان به جهت اعمال جراحی، هزینه ها را بر اساس تعرفه های مندرج در قرارداد بیمه می پردازد البته حدأکثر هزینه های قابل پرداخت برای هر نفر در طول یک سال از طرف شرکت بیمه با توجه به تعداد گروه و حق بیمه دریافتی معین شده است.^[۱۶۳]
۲-۳-۲-۴٫ بیمه بازنشستگی
پیری خطری است که مسائل اقتصادی و اجتماعی خاصی را به دنبال دارد. پیران باید بر اساس دو امر مورد حمایت و تحت پوشش بیمه قرار گیرند، یکی اصل تعاون عمومی، زیرا پیران بازنشسته در سنین جوانی سلامت جسم و روح خویش را در خدمت به جامعه قرار داده اند و در سنین پیری و ناتوانی به حمایت افراد جامعه نیاز دارند. اصولاً وقتی انسان به سن پیری می رسد به دلیل کاهش قوای جسمانی باید از استراحت و آسایش بیشتری بهره مند گردد و چه بسا که در اثر انجام دادن پاره ای از مشاغل خاص در دوران جوانی، نیرو و توانش نقصان پذیرفته و به بیماری های خاص شغلی هم مبتلا شده باشد. عامل دوم به لحاظ حمایت پیران است زیرا که شخص پیر اصولاً باید به عنوان یک انسان از کارافتاده شناخته شود چه فرسودگی جسم و روح، بیکاری و قطع هر نوع فعالیت، عملاً او را از کار افتاده نموده است و درآمد افراد در سنین پیری و بازنشستگی کاهش می یابد. از طرفی طول عمر معمولاً به دنبال خود، عدم ثبات اقتصادی و مشکلات را به ارمغان می آورد. نیازهای مادی و اقتصادی پیران در زمان بازنشستگی علیرغم کاهش درآمد، کاهش نمی یابد و همچنان قابل توجه است لذا به پوشش بیمه ای و پس انداز نیاز دارد. افراد بازنشسته به عنوان عضوی که به جامعه خدمت نموده است باید کماکان در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی حضور داشته و از یک رفاه نسبی برخوردار باشند تا بتوانند سال های آخر عمر را با آسودگی بیشتر و آسایش و راحتی به سربرند.^[۱۶۴]
۲-۳-۲-۵٫ بیمه مسئولیت و اقسام آن
بیمه مسئولیت قراردادی است که به موجب آن بیمه گر در مقابل ضررها و خسارت هایی که از جانب بیمه گذار بر اشخاص دیگر وارد می شود به آن تأمین می دهد. موضوع این قرارداد خسارتی است که به واسطه خطا و تقصیر غیرعمدی از ناحیه بیمه گذار وارد می آید و شرکت بیمه در قبال بیمه ای که پذیرفته است متعهد است خسارت وارده را پرداخت نماید و بیمه مسئولیت به این معناست که مسئولیت های حقوقی که متوجه بیمه گذار است بیمه می شود. این نوع بیمه را بیمه شخص ثالث نیز می نامند.^[۱۶۵]
اگر کسی بر اثر غفلت یا حادثه ای اتومبیل خود را به داخل مغازه ای براند و خسارتی وارد آورد مجبور است غرامات مربوطه را در وجه طرف خسارت دیده پرداخته و آنچه را از بین برده جبران نماید. اگر هواپیمایی در حین نشستن یا در موقع پرواز خسارتی رسانده یا شخصی را مجروح ساخته و یا چیزی را از بین برده، صاحب هواپیما به حکم قانون مکلف است خسارت وارده را جبران نماید. بیمه مسئولیت چنین حوادث و پی آمدهای آن را بیمه می نماید. بیمه گر در قبال دریافت حق بیمه معین کلیه خسارت هایی را که از جانب بیمه گذار به طرف دیگر بر اثر حادثه ای وارد آید اعمّ از اینکه صدمات مالی یا جانی باشد طبق شرایط عمومی و خصوصی مندرج در بیمه نامه مربوطه در حدود مبلغ تعیین شده بر اساس برآورد مراجع رسمی صالحه پرداخت می نماید.
بیمه مسئولیت حقوقی فقط به بیمه شده در قبال ادعای اشخاص دیگر برای جبران خسارت های ناشی از تصادف، خطا یا شبه جرم غیرعمدی ارتکابی در حدود شرایط مندرج در بیمه نامه تأمین می دهد. خسارت های مالی یاجانی که بر اثر ارتکاب جرم بوده و جنبه عمومی دارد مشمول بیمه مسئولیت حقوقی نیست چون اگر بنا بود هر عملی چه سهوی و اضطراری یا عمدی بیمه شود و مرتکب جرم از عواقب و مسئولیت های ناشی از عمل خود فارغ باشد اساس اجتماع به هم می خورد از این رو بیمه مسئولیت مدنی صرفاً شامل خطاها و غفلت ها و اضطرارها می شود.^[۱۶۶]
بیمه مسئولیت اشکال متعددی دارد:
بیمه مسئولیت مدنی و حقوقی ناشی از حوادث رانندگی و غرامت شخص ثالث: مالک یا راننده اتومبیل با دو نوع خطر ممکن است مواجه شود. الف - خسارتی که به خود اتومبیل یا راننده آن وارد می آید. ب - صدمه و خسارتی که اتومبیل به شخص یا مال غیر می زند و منشأ ضرر مالی یا جانی به دیگران می شود. چنانچه بر اثر غفلت راننده یا صرف تصادف به دیگری خسارتی وارد آمد شخص مرتکب بایستی آن خسارت را جبران کند و در صورت وارد آوردن صدمه بدنی ملزم به پرداخت غرامات مربوطه می باشد.
بیمه مسئولیت حقوقی حرفه ای: در این بیمه، بیمه‏گر صدمات و یا خسارت های ناشی از سوء عمل، سهو و اشتباه این گروه را که به مراجعین وارد می شود جبران می نماید. این موارد در صورتی مورد تأمین قرار می‏گیرد که بر اثر سوء عمل ،سهو و اشتباه بیمه گذار یا عامل زیر دست او به وقوع پیوسته باشد.
بیمه های مسئولیت بین المللی مانند بیمه مسئولیت هواپیما که معمولاً حد آن نیم تا یک میلیارد دلار است. بیمه مسئولیت قانونی در برابر مسافر و بار مسافری هواپیمائی، شرکت های حمل و نقل هوایی قانوناً مسئول حفظ جان و مال مسافران خود در طول سفرهایی که انجام می دهند می باشد.
بیمه مسئولیت کشتیها به ویژه در مورد آلودگی آب دریا
بیمه مسئولیت پیمانکاران برای اجرای طرحهای صنعتی و ساختمانی در خارج از کار، بیمه حسن اجرای کار این پیمانکاران.^[۱۶۷]