۲۰ دقیقه ثبت LFP
تزریق PTZ به مدت یک ماه
شکل۳-۴: پروتوکل زمانی گروه۲(کنترل کیندل)از آغاز جراحی تا آخرین ثبت گرفته شده. این گروه PTZ دریافت کرده و حیوانات کیندل شده اند.
۳- گروه سوم: تمامی مراحل انجام آزمایش مشابه گروه دوم بود با این تفاوت که به جای ACSF آنتاگونیست گیرنده ی ۵-HT1A سرتونینی (WAY-100635) با غلظت ۵/۱۲ نانومولار تزریق داخل بطنی می شد، همچنین بعد از تزریق آنتاگونیست و قبل از القای LTP 20 دقیقه ثبت نیز گرفته می شد (شکل۳-۵).
۴- گروه چهارم: تمامی مراحل انجام آزمایش مشابه گروه دوم بود با این تفاوت که به جای ACSF آنتاگونیست گیرنده ی ۵-HT1A سرتونینی (WAY-100635) با غلظت ۲۵ نانومولار تزریق داخل بطنی می شد، همچنین بعد از تزریق آنتاگونیست و قبل از القای LTP 20 دقیقه ثبت نیز گرفته می شد (شکل۳-۵).
۵- گروه پنجم: تمامی مراحل انجام آزمایش مشابه گروه دوم بود با این تفاوت که به جای ACSF آنتاگونیست گیرنده ی ۵-HT1A سرتونینی (WAY-100635) با غلظت ۵۰ نانومولار تزریق داخل بطنی می شد همچنین بعد از تزریق آنتاگونیست و قبل از القای LTP 20 دقیقه ثبت نیز گرفته می شد (شکل۳-۵).
جراحی حیوان کیندل شده و ثبت fEPSP
تعیین Test Pulse
تزریق WAY-100635 12.5،۲۵و ۵۰نانومولار
القای LTP
ااااااا
۲۰ دقیقه ثبت LFP
۲۰ دقیقه ثبت LFP
تزریق PTZ به مدت یک ماه
۲۰دقیقه ثبت LFP
شکل۳-۵: پروتوکل زمانی گروه های ۳ ، ۴ و ۵(گروه های درمان کیندل) از آغاز جراحی تا آخرین ثبت گرفته شده. به این گروه ها PTZ تزریق شده و کیندل شده اند و به جای ACSF آنتاگونیست گیرنده ی ۵-HT1A سرتونینی (WAY-100635) با غلظت های ۵/۱۲ ، ۲۵ و ۵۰ نانومولار تزریق داخل بطنی شده است، همچنین بعد از تزریق آنتاگونیست و قبل از القای LTP نیز ۲۰ دقیقه ثبت گرفته شد.
۳-۸- روش تجزیه و تحلیل آماری
برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار Statistica استفاده شد. برای مقایسه غلظت های مختلف WAY-100635 بر کمیت های تشنج از آزمون ANOVA دو طرفه و پس آزمون Tukey استفاده شد. جهت نمایش اختلاف بین داده ها، با بهره گرفتن از آزمون t-غیر زوجها هر یک از کمیت های با کنترل مربوطه، استفاده گردید.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
فصل چهارم
نتایج
۴-۱- تأیید بافت شناسی
ارزیابی بافت شناسی نشان داد که الکترودها در موقعیت خود (شکنج دندانه دار) قرار داشتند و در محل تحریک وثبت هیچ گونه آسیب بافتی مشاهده نشد (شکل ۴-۱).
الف)

شکنج دندانه دار
Bregma -2.8
ب)

شکنج دندانه دار
شکل ۴-۱ : موقعیت شکنج دندانه دار در مغز انسان.الف) نمایی از برش کرنال در ناحیه شکنج دندانه دار از اطلس پاکسینوس و واتسون[۷۷]. ب) تصویر میکروسکوپ نوری از ناحیه شکنج دندانه دار پس از رنگ آمیزی نیسل، همانطور که نشان داده شده الکترود ثبت در ناحیه گرانولی شکنج دندانه دار است.
حیوانات گروه های کیندل (گروه ۲تا۵) به مدت یک ماه توسط تزریق روز در میان PTZ کیندل شدند. به منظور ایجاد کیندلینگ، تزریق داخل صفاقی PTZ (mg/kg 37) هر ۴۸ ساعت یک بار صورت می گرفت. برای هر بار تزریق، حیوانات وزن کشی می شدند و با توجه به وزن آنها PTZ در سالین حل می شد. به دنبال تزریق PTZ مراحل تشنجی در حیوان ظاهر می شد. کیندلینگ کامل حیوان معمولا از تزریق پنجم به بعد صورت می گرفت به عبارتی دیگر در تزریق های اولیه مراحل ۱ تا ۲ و در تزریق های بعدی مراحل بالاتر تشنجی بروز می کرد.تعدادی از رت ها که مرحله ۵ با شدت بیشتر و زمان طولانی تری در آن ها بروز می کرد، تعادل خود را از دست داده و روی زمین می افتادند و بعد از زمانی کوتاه می مردند. حیواناتی که طی سه تزریق متوالی مرحله ۵ تشنج را در تزریقات PTZ به طور مکرر نشان می دادند و بعد از مدت زمانی تعادل خود را بدست می آوردند حیوان کاملأ کیندل شده نامیده می شدند و پس از رسیدن به این مرحله این اثر برای مدت طولانی شاید برای تمام طول زندگی حیوان ثابت می ماند.
حیوانات کیندل شده بدون هیچ گونه مداخله ای برای جراحی استرئوتاکسیک آماده می شدند. پس از جراحی و قرار دادن الکترود ثبت(شکنج دندانه ای) و تحریک(مسیر پرفورنت) در محل های مورد نظر، ثبت پتانسیلهای میدانی^[۱۰۳] (LFP) و تحریک تتانیک (القا LTP) انجام شد. سپس برای بررسی اثر اعمال تحریک تتانیک بر پتانسیل های میدانی در حیوانات دست نخورده (بدون تزریق PTZ) آزمایش اول طراحی شد.
۴-۲- نتایج آزمایش اول
شدت پالس آزمون برای گروه های ۱تا ۵، به ترتیب ۷/۱۶۶  ۷/۶۶۶، ۶۸/۲۸۸  ۱۳۰۰، ۴/۱۷۶  ۷/۱۴۶۶، ۶/۲۹۰±۳/۱۱۳۳ و ۳/۱۳۳±۷/۸۶۶(بر حسب میکرو آمپر) بود و آزمونANOVA یک طرفه تفاوت معنی داری را بین این کمیت نشان نداد. به عبارت دیگر تحریک پذیری سیناپسی در گروه های مختلف در شروع آزمایشها یکسان بود.
در این آزمایش از حیوانات گروه ۱(گروه غیر کیندل) به مدت ۲۰ دقیقه ثبت پایه پتانسیل های میدانی با تک پالس(LFP) انجام گردید. پس از ثبت پتانسیل های میدانی تحریک تتانیک جهت ایجاد LTP القا شد. پس از اعمال تحریک تتانیک، دوباره ثبت پتانسیل های میدانی به مدت ۲۰ دقیقه انجام گرفت.شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP)و دامنه اسپایک های تجمعی(PS)این حیوانات قبل و بعد از القای LTP مقایسه و تاثیر آن مشخص شد.
۴-۲-۱- اثر اعمال تحریک تتانیک بر پتانسیل های میدانی در حیوانات دست نخورده(بدون تزریق PTZ)
همانطور که در بخش های پیش گفته شد؛ شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP) و دامنه اسپایک های تجمعی(PS) این حیوانات قبل و بعد از القای LTP مقایسه شد. در این گروه تحریک تتانیک (القای (LTP، شیب پتانسیلهای میدانی(نمودار۱-۲-۴ A) و دامنه اسپایکهای تجمعی(نمودار ۱-۲-۴ B) را به طور معناداری افزایش داد(p<0.001).
نمودار۱-۲-۴ A اثر اعمال تحریک تتانیک بر دامنه اسپایک های تجمعی در گروه۱ (غیر کیندل). از حیوانات این گروه ۲۰ دقیقه ثبت LFP گرفته شد و به مدت ۲ دقیقه تحریک تتانیک جهت القای LTP اعمال شد. سپس مجددا ۲۰ دقیقه ثبت LFP انجام گرفت. بعد از القای LTP ، دامنه اسپایک های تجمعی (PS) به طور معناداری افزایش پیدا کرد p<0.001)). مقادیر به صورت میانگین ± خطای معیار میانگین و بر حسب درصد می باشند. در این گروه تعداد حیوانات ۴ سر می باشد(n=4).
نمودار۱-۲-۴ B اثر اعمال تحریک تتانیک بر شیب پتانسیل های میدانی در گروه۱ (غیر کیندل). از حیوانات این گروه ۲۰ دقیقه ثبت LFP گرفته شد و به مدت ۲ دقیقه تحریک تتانیک جهت القای LTP اعمال شد. سپس مجددا ۲۰ دقیقه ثبت LFP انجام گرفت. بعد از القای LTP ، شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP)، به طور معناداری افزایش پیدا کرد p<0.001)). مقادیر به صورت میانگین ± خطای معیار میانگین و بر حسب درصد می باشند. در این گروه تعداد حیوانات ۴ سر می باشد(n=4).
۴-۳- نتایج آزمایش دوم
همانطور که در آزمایش اول نشان داده شد، با به کار بردن LTP، شیب پتانسیل های میدانی و دامنه اسپایک های تجمعی به طور معناداری افزایش پیدا کرد. برای اینکه مشخص شود آیا گیرنده های سروتونینی در اثر تقویتی LTP نقشی دارد یا خیر، آزمایش دوم طراحی و انجام شد. در این آزمایش، تزریق آنتاگونیست گیرنده ی ۵-HT1A سرتونینی (WAY-100635) با غلظتهای ۵/۱۲، ۲۵ و ۵۰ نانومولار به داخل بطن جانبی در گروه هایی که PTZ دریافت کرده و کیندل شده بودند(گروه۳ تا ۵)، نسبت به گروه ۲ که فقط کیندل شده بودند(گروه کنترل کیندل)، بسته به دوز دارو شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP) و دامنه اسپایک های تجمعی(PS) بعد از تزریق آنتاگونیست و القای LTP به طور معناداری کاهش پیدا کرد.
۴-۳-۱- بررسی نقش گیرنده های سروتونین بر اثر بخشی تحریک تتانیک در حیوانات کیندل (با تزریق PTZ)
در این آزمایش از حیوانات گروه ۲(کنترل کیندل) که طی دوره یک ماهه تزریق PTZ کیندل شده بودند؛ به مدت ۲۰ دقیقه ثبت پایه پتانسیل های میدانی با تک پالس(LFP) انجام گردید. پس از ثبت پتانسیل های میدانی تحریک تتانیک جهت ایجاد LTP القا شد. پس از القای تحریک تتانیک، دوباره ثبت پتانسیل های میدانی به مدت ۲۰ دقیقه انجام گرفت.شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP) و دامنه اسپایک های تجمعی(PS) این حیوانات قبل و بعد از القایLTP مقایسه و تاثیر آن مشخص شد.
در این گروه تحریک تتانیک (القای (LTP،شیب پتانسیلهای میدانی (نمودار۱-۳-۴ A) و دامنه اسپایکهای تجمعی (نمودار۱-۳-۴ B) را به طور معناداری افزایش داد(p<0.001).
نمودار۱-۳-۴ A اثر اعمال تحریک تتانیک بر دامنه اسپایک های تجمعی در گروه ۲(کنترل کیندل). از حیوانات این گروه که طی دوره یک ماهه تزریق PTZ کیندل شده بودند؛ ۲۰ دقیقه ثبت LFP گرفته شد و به مدت ۲ دقیقه تحریک تتانیک جهت القای LTP اعمال شد. سپس مجددا ۲۰ دقیقه ثبت LFP انجام گرفت. بعد از القای LTP ، دامنه اسپایک های تجمعی (PS) به طور معناداری افزایش پیدا کرد p<0.001)). مقادیر به صورت میانگین ± خطای معیار میانگین و بر حسب درصد می باشند. در این گروه تعداد حیوانات ۴ سر می باشد(n=4).
نمودار۱-۳-۴ B اثر اعمال تحریک تتانیک بر شیب پتانسیل های میدانی در گروه۲( کنترل کیندل). از حیوانات این گروه۲۰ دقیقه ثبت LFP گرفته شد و به مدت ۲ دقیقه تحریک تتانیک جهت القای LTP اعمال شد. سپس مجددا ۲۰ دقیقه ثبت LFP انجام گرفت. بعد از القای LTP ، شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP)، به طور معناداری افزایش پیدا کرد p<0.001)). مقادیر به صورت میانگین ± خطای معیار میانگین و بر حسب درصد می باشند. در این گروه تعداد حیوانات ۴ سر می باشد(n=4).
در این آزمایش همچنین اثر اعمال تحریک تتانیک بر پتانسیل های میدانی در حیوانات گروه غیر کیندل(گروه۱) و کنترل کیندل(گروه۲) مقایسه شد. تجزیه و تحلیل آماری از نوع آنووا نشان داد که کمیت دامنه اسپایک(SP) و شیب پتانسیل های میدانی(fEPSP)وابسته به تحریک تتانیک است. گروه شاهد و کنترل پس از اعمال تحریک تتانیک به طور معنی داری متفاوت از یکدیگر پاسخ دادند p<0.001)) (نمودار۱-۳-۴ C)و (نمودار۱-۳-۴D).