“

 

    1. الحر العاملی، محمد بن حسن. وسایل الشیعه، دارالاحیا، چاپ اول، جلد ۱۹، ص ۱۱۸٫ ↑

 

      1. ۲-رازی، محمد علی. قسامه در نظام قضایی اسلام، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، تهران، چاپ دوم، ص ۲۴٫ ↑

 

    1. -پیشین صص۱۴و۲۵ ↑

 

    1. ۱-حر عاملی، محمدبن حسن، وسایل الشیعه الی تحصیل الشریعه، ج۱۸، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمدجعفر، منبع پیشین، ص ۲۸۸ ↑

 

    1. – همان ص ۱۲ ↑

 

    1. ۱-، محمد. قسم در فقه، حقوق، نشر احسان، ۱۳۹۲٫ ↑

 

    1. همان. ↑

 

    1. -گلدوزیان، ایرج. محشای قانون مجازات اسلامی، میزان، ۱۳۹۲٫ ↑

 

    1. منظور از اسماء خداوند تمامی اسماء الحسنی خداوند تبارک و تعالی است ↑

 

    1. الحسنی الحصنی، ابوبکر، کفایه البخار، جلد ۱، ص ۵۳۹٫ ↑

 

    1. الشرع، الخطیب، المحتاج، جلد ۴، ص ۴۳۱٫ ↑

 

    1. الشافعی، محمد، الام، جلد ۷، ص ۶۰٫ ↑

 

    1. الغزالی، ، جلد ۷، ص ۲۱۰٫ ↑

 

    1. ابن حجر العقلی، فتح الباری فی الشرح البخاری، جلد ۱۱، ص ۵۴۲٫ ↑

 

    1. عزیز محمدی، محمد. قسم در فقه و حقوق، نشر احسان، ۱۳۹۲، ص ۱۲۲٫ ↑

 

    1. همان ص۱۲۳ ↑

 

    1. ماده ۱۷۸ ق.آ.د.ک. در مواردی که فعل خصومت یا اثبات دعوا با قسم شرعی محقق می­ شود هر یک از اصحاب دعوا می ­تواند از حق قسم خود استفاده کند. ↑

 

    1. ماده ۲۸۰ ق.آ.د.م. در حدود شرعی حق سوگند نیست مگر در سرقت که فقط نسبت به جنبه حق­الناسی آن سوگند * است. ↑

 

    1. ماده ۳۵ ق.م تصرف به عنوان مالکیت دلیل مالکیت است. مگر این خلاف آن ثابت شود. ↑

 

    1. نشست قضایی در دادگستری قروه، مرداد ۸۳٫ ↑

 

    1. کاتوزیان، ناصر. محشای قانون مدنی، میزان، ۱۳۹۲٫ ↑

 

    1. مختاری، رحیم. ادله اثبات دعوا، مجد، چاپ اول، ۱۳۹۲٫ ↑

 

    1. الحنبل ابراهیم بن محمدعبدالله بن مفلح،المبدع، ۲۸۰۱۹٫ ↑

 

    1. سلیمان بن عمربن محمد،حاشیه ، ۴/۳۲۱٫ ↑

 

    1. صادقی، میرمحمد. جرایم علیه اشخاص، نشر میزان، چاپ یازدهم، ۱۳۹۲، ص ۴۶۳٫ ↑

 

    1. همان. ↑

 

    1. استثنائات قضایی، مهرماه ۱۳۹۰، صص ۴۶- ۴۵٫ ↑

 

    1. این در ماده ۲۴۹ قانون مجازات اسلامی سابق، مصوب ۱۳۷۰، آمده بود. ↑

 

    1. -امام خمینی، تحریر الوسیله ص۱۲۵ ↑

 

    1. همان. ↑

 

    1. ر.ک. ماده ۲۵۴ قانون مجازات اسلامی سابق ۱۳۷۰٫ ↑

 

    1. امامی، حسن. حقوق مدنی ۶، انتشارات اسلامیه، ص ۲۶۲٫ ↑

 

    1. میر محمد صادقی، حسین. جرایم علیه اشخاص، انتشارات میزان، چاپ یازدهم، ۱۳۹۲، ص ۲۱۳٫ ↑

 

    1. آیه ۹۲ سوره نساء وآیه ۱۷۸ سوره بقره. ↑

 

    1. ایرج گلدوزیان، محشای قانون مجازات اسلامی، انتشارات مجد، ۱۳۹۲ ص ۶۵٫ ↑

 

    1. ولیدی، محمد صالح. شرح بایسته های قانون مجازات اسلامی، انتشارات جنگل، ص ۶۲۳٫ ↑

 

    1. همان ↑

 

    1. نشست قضایی دادگستری یاسوج، خرداد ۸۱٫ ↑

 

    1. بهرامی، بهرام. بایسته­ های ادله اثبات دعوا، نشر بینه، چاپ چهارم، ۱۳۹۲، ص ۲۰۰٫ ↑

 

    1. الجزایری، عبدالرحمن الفقه علی المذاهب الاربعه، چاپ هفتم، بیروت، داراحیاء التراث، ۱۴۰۶ه.ق، ص۸۷ ↑

 

    1. منبع -پیشین ↑

 

    1. – محمدی، علی، شرح رسائل، جلد اول، چاپ سوم، تهران، انتشارات مقدس، ۱۳۷۲، صص۴۱-۴۲ ↑

 

    1. – همان‌ طور که قبلا گفته شده است در فقه حنفیه، اگر اولیای دم مقتول در رد اتهام نسبت به قاتل، سوگند یاد کنند، قصاص ساقط و دیه برعاقله(اولیاء دم)ثابت است امادر سایر فرق اهل سنت و نیز در شیعه اینطور نیست ↑

 

    1. محقق داماد، سبد مصطفی، قواعد فقه بخش جزایی، چاپ پنجم، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، ۱۳۸۴، ص۲۹ ↑

 

    1. ولیدی، محمد صالح. شرح بایسته های قانون مجازات اسلامی، انتشارات جنگل، ص ۶۲۸٫ ↑

 

    1. -منبع پیشین ↑

 

    1. – محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط فقه اسلامی، چاپ سوم، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳،ص۵۲- همان، ص ۱۱ ↑

 

 

    1. – حرعاملی، محمدبن حسن، ج۱۹، ص۱۱۷ ↑

 

    1. – بخاری حرعاملی، محمدبن حسن، ج۱۹، ص۱۱۷ ↑

 

    1. موسوعه الفقه الاسلامی، القاهره، مجلس الاعلی للشوون الاسلامیه، ۴۱۰ه.ق ج۲،ص۱۷۹ ↑

 

    1. ماوردی،الحاوی الکبیر فی فقه الشافعی، لبنان، بیروت، دارالکتب العلمیه،ج۱۳،ص۶ ↑

 

    1. قانون مذبور در مورخ ۳/۶/۱۳۶۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است ↑

 

    1. – مروارید ، علی اصغر، سلسله الینابیع الفقهیه، لبنان، بیروت، دارالتراث الاسلامیه، ۱۴۰۴ ه.ق، ص ↑

 

    1. – هاشمی شاهرودی،محمود، علم قاضی در بایسته های فقه جزا، نشر میزان، جلد اول ↑

 

“

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...