1. 1. – Rb Rotterdam 7 April 2004, S&S 2005, 75; Mankowski 1993, p. 224. ↑

 

1. 1. – Hartenstein 2005, p. 11; Mankowski 1993, p. 225. ↑

 

1. 1. – Dicey & Morris 2006, p. 1775. Rb Rotterdam 14 September 2005, S&S 2006, 26. ↑

 

1. 1. – Hof Amsterdam 9 October 2003, S&S 2006, 64. ↑

 

1. 1. – COM/2005/650/FINAL . ↑

 

1. 1. – Report I, 21 November 2007, on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on the law applicable to contractual obligations (Rome I), (COM(2005)0650 – C6-0441/2005 – ۲۰۰۵/۰۲۶۱(COD)), Committee on Legal Affairs, Rapporteur: Cristian Dumitrescu, p. 11 of 52. ↑

 

1. 1. – Hartenstein op.cit, p. 150-151; Van der Velde 2009 ▪ W. van der Velde, ‘Rome I’, in: F.G.M. Smeele (ed.), Conflictenrecht in ontwikkeling, Zutphen: Paris 2009, p. 27. Boonk 2009 ▪ H. Boonk, ‘De betekenis van Rome I voor het zeevervoer’, TVR 2009, p. 101. ↑

 

1. 1. – Firsching & Von Hoffmann Ibid, p. 383. ↑

 

1. 1. – P. Mankowski, ‘Transportverträge’, in: C. Reithmann & D. Martiny, Internationales Vertragsrecht, Köln: Verlag Dr. Otto Schmidt 2004, p. 1219, No. 1672.p. 87-88. ↑

 

1. 1. – Boele-Woelki & Lazić ۲۰۰۷, p. 27-30; Magnus & Mankowski 2004, p. 149-153; Vernooij 2009, p. 71-76. ↑

 

1. 1. – Brussels, 14.1.2003 COM(2002) 654. The document can be found at http://ec.europa.eu. ↑

 

1. 1. – Mankowski, Ibid, p. 218. ↑

 

1. 1. – Mankowski Ibid, p. 340 and 347. ↑

 

1. 1. – Mercadal Ibid, p. 261-262. ↑

 

1. 1. – R. de Wit, Multimodal transport, London: LLP 1995, p. 342. ↑

 

1. 1. – see Chapter 8, Section 8.1.1 on the two options in the Protocol of Signature. ↑

 

1. 1. – Anglo-Saxon Petroleum Co. v Adamastos Shipping Co., [1957] 1 Lloyd’s Rep. 271. ↑

 

1. 1. – for instance Article 7 of the FBL, the FIATA multimodal transport bill of lading. ↑

 

1. 1. – Finagra (U.K.) Ltd v Africa Line Ltd., [1998] All ER (D) 296. ↑

 

1. 1. – Hartford Fire Insurance Co. v Orient Overseas Container Lines (U.K.) Ltd., (2 Nd Cir. 2000), ETL 2001, p. 212 (Bravery). ↑

 

1. 1. – M.E. Crowley, ‘The limited scope of the cargo liability regime covering the carriage ofgoods by sea: the multimodal problem’, TLR ۲۰۰۵,, p. 1482. ↑

 

1. 1. – See for instance Rb Haarlem 22 May 2001, S&S 2002, 42 ,see OLG Düsseldorf 1 July 1993, TranspR 1995, p. 77-80 and OLG Hamburg 19 December 2002, TranspR 2003, p. 72-74. ↑

 

1. 1. – M.Giuliano & P. Lagarde, Report on the Convention on the law applicable tocontractual obligations, [1980] O.J. No. C-282, www.tm.gov.lvor www.uninova.sk, Article 3, No. 4. ↑

 

1. 1. – The same experts rebutted the argument that depeçage might be used to avoid certain mandatory provisions by pointing out that Article 7 RC would prevent this where necessary. Giuliano & Lagarde 1980, Article 3, No. 4. ↑

 

1. 1. – See for instance Kahler v Midland Bank LD., [1950] AC 24. ↑

 

1. 1. – Mankowski, Ibid, p. 23. ↑

 

1. 1. – وسیله معین ↑

 

1. 1. – K. Ramming, ‘Internationalprivatrechtliche Fragen der Multimodal-Beförderung’, TranspR ۲۰۰۷, p. 279-300, p. 281. ↑

 

1. 1. – § ۴۵۲a HGB. ↑

 

1. 1. – در فارسی به معنای قابلیت تفکیک است. ↑

 

1. 1. – به معنی قواعد تعارض قوانین می‌باشد. ↑

 

1. 1. – Basedow, Ibid, p. 39.0 ↑

 

1. 1. – Hartenstein, Ibid, p. 10. ↑

 

1. 1. – See Van Beelen 1993, op.cit ↑

 

1. 1. – Rb Rotterdam 18 January 2006, S&S 2009, 4. ↑

 

1. 1. – Basedow op.cit, p. 40-42. ↑

 

1. 1. – see D. Rabe, ‘Die Probleme bei einer multimodalen Beförderung unter Einschluß einerSeestrecke’, TranspR ۲۰۰۰, p. 194; Koller op.cit, p. 1189; Basedow op.cit, p. 41-42; Ramming op.cit, p. 340. ↑

 

1. 1. – See also Section 10.4.2 of this Chapter on the German multimodal carriage legislation. ↑

 

1. 1. – Mankowski ‘Transportverträge’ ۲۰۰۴, p. 1223, No. 1680; Ramming 1999, p. 341; Hartenstein 2005, p. 13. ↑

 

1. 1. – Rabe 2000, p. 194; Drews 2003, p. 15. ↑

 

1. 1. – دادگاه فدرال آلمان ↑

   

 

1. 1. – BGH 25 October 2007, I ZR 151/04; BGH 18 June 2009, I ZR 140/06. Article 2 CMR see Chapter 4, Section 4.3.5 on the hypothetical contract hinted at by Article 2 CMR. ↑

 

1. 1. – R. Herber, ‘comment on OLG Hamburg 19 August 2004, TranspR 2004, p. 402-404’, TranspR 2004, p. 404-406. ↑

 

1. 1. – به معنای نظر غالب است. ↑

 

1. 1. – Koller VersR 2000, p. 1189. ↑

 

1. 1. – See for instance Rb Rotterdam 5 January 2005, S&S 2005, 87; Rb Rotterdam 16 February 2005, S&S 2007, 102; Rb Rotterdam 19 July 2006, S&S 2007, 52; Rb Haarlem 22 May 2001, S&S 2002, 42. ↑

 

1. 1. – Article 35 EGBGB. See also Article 4(2) EGBGB which causes a choice of law to be no more than a choice for the law in question minus its conflict of laws or private international law rules. Hartenstein 2005, p. 13. ↑

 

1. 1. – Rome Convention Article 15. ↑

 

1. 1. – OLG Hamburg 19 December 2002, TranspR 2003, p. 72-74; OLG Hamburg 19 August 2004, TranspR 2004, p. 402-404. See also OLG Düsseldorf 12 December 2001, TranspR 2002, p. 33-36. The OLG Dresden supported a different opinion however. It did not deem a choice of law clause choosing the law of the country of loading, which was Germany, to cause German law to apply automatically to all ‘Teilstrecken’. OLG Dresden 14 March 2002, TranspR 2002, p. 246. Before the Transportreformgesetz a general choice of law was also deemed to apply to the separate transport stages, see OLG Düsseldorf 1 July 1993, TranspR 1995, p. 77-80. ↑

 

1. 1. – مقدمه قانون مدنی ↑

 

1. 1. – Art. 27 EGBGB ↑

 

ج) تفاوت زوج ها از نظر میزان رضایتمندی:

 

به نظر فقیرپور (۱۳۸۳) این رضایتمندی ریشه در تفاوت‌های فردی دارد. نکته مهم در این است که در رضایتمندی چه تفاوت های جنسی می‌تواند وجود داشته باشد. یک جامعه شناس به نام جس– برنارد^[۲۵] تجارب زنان و مردان را به صورت متفاوت توصیف کرد، در بررسی های او همسران رفتارهای یکدیگر را دریک دوره دو هفته ای ارزیابی کردند. نتایج تفاوت‌های جنسی را آشکار کرد. زنان و شوهرانشان به رفتارهای غیر لذت بخش عاطفی و تکلیفی به طور مشابهی واکنش نشان می‌دادند اما در رفتارهای لذتبخش مردان و زنان متفاوت بودند. شوهران رفتارهای تکلیفی همسران را خیلی مهم ارزیابی می‌کردند و زنان رفتارهای هیجانی شوهران را مهم. نقش های جنسی سنّتی برای مردان رفتارهای وسیله ای تر و برای زنان رفتارهای عاطفی تر را ایجاب می‌کند. و اینکه چرا رضایت مندی مهم است: اولاً در ذات خود دارای اهمیت است زیرا احساسات افراد ‌در مورد جنبه‌های زندگی شان بسیار مهم است، احساسات، کیفیت زندگی و بر رفتارهایی که ترکیبات زندگی را تشکیل می‌دهند اثر می‌گذارند. ثانیاًً: رضایتمندی نشان دهنده تداوم یا پایان احتمالی رابطه می‌باشند مهم هستند. رضایتمندی می‌تواند پیش‌بینی کنندۀ مهم باشد بر اینکه آیا این رابطه باقی خواهد ماند یا نه.

 

د) نقش مهارت‌های ارتباطی در رضایتمندی زناشویی: ارتباط و نحوه ی تعامل بخش مهمی از زندگی انسان را تشکیل می‌دهد. نظریه های ارتباطی تعاملی همه رفتار را ارتباطی می دانند. درست همان گونه که ما نمی توانیم رفتار نکینم به همان صورت نمی توانیم ارتباط برقرارنکنیم(فقیرپور، ۱۳۸۳).

 

۲- ۸- پایه های اساسی در رضایت مندی زناشویی

 

۱٫رابطه سالم دو طرفه

 

انسان ها در صورتی می‌توانند با هم رابطه ی سالم دو طرفه داشته باشد که مسالمت آمیز و با رعایت حساسیت‌های یکدیگر و توأم با احترام متقابل باشد. در غیر این صورت رابطه قطع می شود یا منجر به رفتارهای متقابل می شود. اگر رابطه ی زن و شوهر ‌بر اساس کنش ها و واکنش های متقابل استوار باشد صمیمیت و دوستی آن ها روز به روز پایدارتر و محکم تر می شود. در رابطه ی سالم دو طرفه گذشت متقابل، رعایت خواسته ها و نیازهای یکدیگر، پذیرش دیدگاه های یکدیگر، کنترل رفتارهای توأم با عصبانیت و پرخاشگرانه، توجه به حساسیت‌های خود، توجه به ناتوانایی هایی که در زندگی مشکل ساز است و تلاش برای رفع آن خودداری از رفتارهای ملامت آمیز و تمسخر آمیز، تعدیل خواسته ها و انتظارات خود در حد توانایی‌های یکدیگر و فهم و درک یکدیگر رعایت می‌گردد(برنت،۲۰۰۵).

 

۲٫ ابزار محبت و عشق زوجین نسبت به یکدیگر

 

احساس شیدایی اوایل ازدواج مرد می‌تواند به عشقی بالغانه تبدیل می شود. زن می‌تواند از گفتن « دوستت دارم» و شوهر از شنیدن آن لذت ببرند، زیرا محبت و جذابیت متقابل دریافت صمیمیت، وفاداری و اعتماد و دوستی به هم گره خورد، عشق قوی تر و عمیق تری را پایه گذاری می‌کند(بک ،۱۳۷۶).

 

رسول اکرم (ص) می فرماید : «وظیفه زن نسبت به شوهرش این است که مهر و محبتش را در دل بپروراند.» و در این خصوص حضرت علی (ع) نیز می فرماید:«درهرحال با زنان سازش و مدارا کنید و به آن ها گفتار خوش نشان دهید باشد که آنان نیز کردار خوش نشان دهند.» از نظر روانی هم نرم زبانی در تحکیم روابط زناشویی و دوام مهر و محبت تأثیری بسزا دارد. زن و مرد که دلیل ابزار خشم خود را درک نمی کنند در مراودات خود به جایی می‌رسند که هر دو پا دست کم یکی از آن ها ‌به این نتیجه می‌رسند که به قدرکافی مورد عشق و محبت همسر خود قرار ندارند( بلاچ،۱۳۷۰) .باید دانست که از بهترین و با شکوه ترین تجلیات زندگی متقابل، سرمایه گذاری انسان یا دادوستد عاطفی بین زوجین است. اگر دهه اول زندگی مشترک را به منزله شروع و تبادلات عاطفی و هم حسی زوجین تلقی کنیم و آن را فرصتی برای درک روحیات هریک به حساب آوریم. در دهه های بعد داد و ستد عاطفی، نیاز به جلوه بیشتر و مساعدتری خواهد داشت، به ویژه سال‌های میانی و پایانی زندگی مشترک که احساس تنهایی و از دست رفتن جوانی بر مشکلات زوجین دامن می زند. تلاش آن ها برای اثبات عواطف صادقانه و صمیمانه شان ضرورتی بیش از گذشته می‌یابد و دوام و استحکام زندگیشان را تضمین خواهد نمود(شرفی، ۱۳۸۲). (رودریک۱۹۸۶؛ به نقل از موسوی، ۱۳۸۵) در پژوهشی رابطه عاطفی، نگرش ها و رفتار را با رضایت زناشویی مورد مطالعه قرار داد و ‌به این نتیجه رسید که متغیرهای عاطفی و نگرشی با واریانس بسیار منحصر به فرد در رضایت زناشویی نقش دارد.

۳٫احترام به همسر

 

تاجیک اسماعیلی (۱۳۷۷) در رابطه با نقشهای شوهر می نویسد: مرد بایستی به ‌همسر خود، بخصوص در حضور دیگران احترام بگذارد، این احترام باید توأم صمیمت و احترام باشد زن نیازمند دریافت محبت و احترام از شوهر است، به ویژه هنگامی که در حضورشان و آشنایان قرار داشته باشد. این امر باعث می شود که زن از داشتن شوهر احساس افتخار و سربلندی کند و این احساس، شوق او را به زندگی زناشویی و آمادگی وی را برای گذشت و بردباری در برابر محرومیت ها و سختی های احتمالی بیشتر کند و همچنین ‌در مورد نقش های زن معتقد است، با توجه به اینکه در زندگی زناشویی نقش محبت و اظهار عواطف بیشتر مناسب ساختار روانی و جسمی زن است و احساس دلگرمی و اطمینان خاطر را شوهر باید در فضای خانواده ‌ایجاد کند، زن بایستی دقت داشته باشد که احترام او نسبت به شوهر هم یک نیاز روانی و عامل علاقه و محبت بیشتر شوهر نسبت به اوست. پژوهش‌های ویگین و مودی^[۲۶] به نقل از سلیمانیان (۱۳۷۳) نشان می‌دهد زوج هایی که به راحتی افکارشان را با یکدیگر در میان می‌گذارند قادر به پذیرش و درک احساسات یکدیگر هستند و از رضایت مندی بیشتری برخوردارند.

 

۴٫میزان روابط جنسی

 

در ابتدای زندگی زن و شوهر تمایلات جنسی بیشتری می دارند که به تدریج با افزایش سن میل به روابطه جنسی کم می شود، اگر چه مواردی هم وجود دارد که افزایش سن در تمایلات و روابط جنسی بی تأثیر است. روابط جنسی ارتباط عاطفی و احساسی زن و شوهر را پایدارتر و عدم رابطه جنسی این ارتباط عاطفی را خدشه دار می‌کند. مرد و زنی که به نیازهای جنسی بی تفاوت باشند دارای سرد مزاجی جنسی اند که این بی توجهی مشکلات زیادی را در روابط زوجین به وجود می آورد (لیو^[۲۷]،۲۰۰۳). عشق و تمایل جنسی در افراد سالم اغلب به طور کامل با یکدیگر آمیخته اند و اگر چه عشق و تمایل جنسی دو مفهوم کاملاً متفاوت اند و به هم آمیختن این دو مفهوم جایز نیست، با وجود این باید بگوئیم که در زندگی افراد سالم این دو مفهوم به هم می پیوندند و با هم می آمیزند.

 

۵٫احساس امنیت

 

قانونی بودن مکان بازداشت و یا زندان یکی از مهمترین اصولی است که باید رعایت شود. به بیان دیگر، هر کسی که از آزادی خود محروم شده است، باید در یک بازداشتگاهی که قانوناً شناسایی شده است، نگهداری شود^[۴۱]. در خصوص اشخاصی که از آزادی خود محروم شده‌اند اطلاعات دقیق باید ثبت و ضبط شود. این اطلاعات باید شامل موارد زیر باشد:

 

1. 1. هویت وی

 

1. 1. دلایل جلب

 

1. 1. زمان جلب و انتقال فرد جلب شده به بازداشتگاه

 

1. 1. زمان نخستین حضور نزد مقام قضایی و یا غیر آن

 

1. 1. هویت مأموران اجرای احکام مربوطه

 

1. 1. اطلاعات دقیق در خصوص محل بازداشتگاه

 

1. جزئیات مربوط به مقامات قضایی و یا سایر مقامات که در جریان جلب و بازداشت بوده‌اند.

اطلاعات دقیق در خصوص بازداشت اشخاص مذبور و محل بازداشتگاه از جمله موارد نقل و انتقال، باید سریعاً در اختیار خانواده، وکلا و یا سایر اشخاصی که نفع مشروع نسبت به اطلاعات دارند، گذاشته شود.

 

ثبت به روز و رسمی اطلاعات مربوط به تمامی اشخاصی که در بازداشت به سر می‌برند، باید نزد هر بازداشتگاهی نگه‌داری شده و در اختیار هر مقام قضایی و یا سایر مقامات صالح و مستقل ملی که می‌خواهند از وضعیت اشخاص بازداشتی اطلاع حاصل کنند، قرار داده شود.^[۴۲]

 

جهت نظارت به انجام دقیق قوانین و مقررات مربوطه و معیارهای بین‌المللی در خصوص بازداشت شدگان، بازداشتگاه‌ها باید به طور منظم به وسیله اشخاص واجد شرایط و با تجربه مورد بازدید قرار گیرند. این اشخاص باید از طرف مقامات صالح انتخاب شده و در برابر آن ها مسئول باشند. مقام صالح مذبور باید از اشخاصی که مستقیماً مسئول اداره بازداشتگاه هستند، جدا باشد.

 

گفتار سوم : اصول مربوط به روند و نحوه رسیدگی

 

رعایت همه اصول دادرسی منصفانه در خصوص متهمین و طرفین دعوا و همچنین سازمان قضایی تنها زمینه‌ساز دادرسی منصفانه است. در این میان اصول دادرسی منصفانه در خصوص روند و نحوه رسیدگی برجستگی خاصی دارد. حتی یک سازمان قضایی مستقل و بی‌طرف می‌تواند به نحوی به دعاوی و اختلافات رسیدگی کند که از منظر اصول دادرسی منصفانه، غیر منصفانه تلقی شود. در این بخش سعی شده است اصول مربوط به روند دادرسی مورد توجه قرار گیرد.

 

 

بند اول : استماع منصفانه

 

استماع دعوا مهمترین بخش یک جریان دادرسی است. بسیاری از مواردی که نقض دادرسی منصفانه محسوب می‌شود در همین مقطع رخ می‌دهد. اصولی از قبیل لزوم تساوی سلاح‌ها، تساوی اشخاص در مقابل انواع نهادهای قضایی و برخورداری از مهلت کافی جهت تدارک پرونده از اصول مهم در این زمینه می‌باشد.

 

1. تساوی سلاح‌ها

در همه دعاوی و اختلافات اعم از کیفری، حقوقی، نظامی و تخلفات باید طرفین دعوا یا اختلاف از امکان یکسانی جهت ارائه مدارک و شواهد علیه طرف مقابل خود برخوردار باشند. هر گونه تبعیض در این خصوص می‌تواند دادرسی را به غیر منصفانه تبدیل کند.

 

1. تساوی اشخاص در مقابل انواع نهادهای قضایی^[۴۳]

نهاد قضایی یا رسیدگی کننده نباید در خصوص رفتار با طرفین دعوا یا اختلاف تبعیض قائل شود. هر گونه تبعیض از بابت نژاد، رنگ، قومیت، جنسیت، سن، دین، زبان، عقیده، گرایش‌های سیاسی و غیرسیاسی، ملیت، تمکن مالی، نقص عضو، ولادت و وضعیت اجتماعی دادرسی منصفانه را زیر سؤال خواهد برد.

 

1. 1. برخورداری از مهلت کافی جهت تدارک پرونده

 

1. 1. برخورداری از حق مشورت و داشتن وکیل در تمامی مراحل رسیدگی.

 

1. 1. برخورداری از کمک یک مترجم در مواردی که شخص قادر نباشد زبانی را که توسط نهاد قضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بفهمد و یا به آن تکلم کند.

 

1. 1. برخورداری از این حق که حقوق و تکالیف طرفین تنها توسط تصمیمات مبتنی بر شواهد ارائه شده به نهاد قضایی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

 

1. 1. برخورداری از نظامی که در آن حقوق و تکالیف اشخاص بدون تأخیر ناموجه و با اخطار مناسب و دلایل موجه تعیین شود.

 

1. حق بر درخواست تجدید نظر از یک نهاد قضایی بالاتر.

 

 

بند دوم : استماع علنی

 

علنی بودن جریان استماع بدین معنا است که در درجه نخست طرفین اختلاف و شاخص ذینفع و در درجه بعدی عموم مردم بتوانند از مسائل و موارد مطرح شده در آن آگاهی بیابند. این کسب اطلاع می‌تواند به انحای مختلف باشد. ولی آنچه اغلب مد نظر است و یکی از اصول دادرسی منصفانه نیز به شمار آمده است، حق حضور در دادگاه یا مکانی است که به دعوا یا اختلاف رسیدگی می‌کند. لازمه برخورداری از چنین حقی این است که پیش از همه موارد، یک محل دائمی برای رسیدگی دعوا در نهادهای قضایی توسط دولت ایجاد شده و به نحو گسترده به اطلاع عموم برسد.

 

البته صرف ایجاد دادگاه یا مکان برای رسیدگی به دعاوی و یا اختلافات کافی نیست. به همین خاطر، برای حضور اشخاص ذی‌نفع باید امکانات مناسب ارائه شود. برای نمونه، اصل علنی بودن رسیدگی‌های قضایی در نظام حقوقی ایران مورد پذیرش قرار گرفته است ولی امکانات لازم در این خصوص مهیا نیست. برای مثال با توجه به کوچک بودن شعب دادگاه در دادگستری اغلب شهرها، طرفین دعوا به سختی می‌توانند حضور پیدا کنند و به طریق اولی نمی‌توان انتظار داشت که عموم مردم بتوانند حضور پیدا کنند. همچنین در صورت وجود امکانات نباید هیچگونه مانعی در مقابل حضور مردم در دادگاه ایجاد شود. هر گونه وجود دربان و نگهبان در دادگاه صرفاً باید برای ایجاد نظم باشد و نه ایجاد مانع در ورود به دادگاه.

 

البته روشن است که همه مردم نمی‌توانند در آن واحد در دادگاه حاضر شوند. به همین خاطر، امکان حضور نمایندگان رسانه های عمومی در دادگاه ضروری است. اشخاص مذبور می‌توانند از جلسه دادگاه به تهیه گزارش بپردازند. تنها مانعی که در اینجا ممکن است با نظر قاضی ایجاد شود، ممنوعیت گرفتن عکس و فیلمبرداری است.

 

همچنین، دادگاه می‌تواند در موارد زیر جلسه رسیدگی را به صورت غیر علنی برگزار کند:

 

1. 1. به اقتضای عدالت، حمایت از کودکان، شهود و یا حفظ هویت قربانیان جرائم جنسی.

 

1. به خاطر مسائل مربوط به نظم عمومی و یا امنیت ملی در یک جامعه باز و دموکراتیک که به حقوق بشر و حاکمیت قانون احترام می‌گذارد.^[۴۴]

 

 

بند سوم : تفهیم اتهام

 

هرکسی که متهم به جرائم کیفری شده است باید سریعاً و در اولین فرصت پس از آنکه اتهام از سوی یک مقام صالح عنوان شده باشد، به همراه جزئیات مسأله به زبانی که می‌فهمد، از ماهیت و علت اتهام عملیش آگاه شود. اطلاعات مذبور باید در بر گیرنده جزئیات اتهام و یا قانون قابل اعمال و موارد موضوعی که ‌بر اساس آن ها اتهام مطرح شده است، باشد به نحوی که برای روشن کردن ماهیت اتهام کافی باشد. تفهیم اتهام به متهم باید به نحوی صورت پذیرد که به او اجازه دهد تا به تدارک دفاع از خود پرداخته و سریعاً برای آزادی خود اقدام کند.

 

 

بند چهارم : حق بر کسب مشاوره

 

۲-۲-۸ ) مفهوم صرفه­جویی در هزینه اطلاعات

 

از دیدگاه اطلاعات اقتصادی، نظریه علامت­دهی بر پایه­ این فرضیه است که سطح متفاوتی از اطلاعات محصول بین خریداران و شرکت­ها جریان دارد و موجب به وجود آمدن مشکل به واسطه­ عدم تقارن اطلاعات می­ شود (کرمانی و رائو^[۶۴]، ۲۰۰۰). عدم تقارن اطلاعاتی بر تردید و عدم اطمینان مشتری درباره کیفیت یک محصول یا خدمات ارائه شده توسط یک شرکت دلالت دارد. یک راه ­حل ممکن استفاده از مشخصه ها است. یک مشخصه ‌به این صورت تعریف می­ شود­­یک عمل که فروشنده می ­تواند برای نقل اطلاعات معتبر درباره کیفیت غیر قابل مشاهده محصول به خریدار از آن استفاده کند ­(رائو و همکاران^[۶۵]،۱۹۹۹). برای مثال تبلیغات می ­تواند به عنوان یک مشخصه از تعهد یک شرکت درباره کیفیت محصول و خدمات آن به کار رود. همچنین زمانی که اطلاعات لازم دیگری راجع به کیفیت محصول موجود نباشد، مشتریان نیز از ادراک خود راجع به صرف هزینه تبلیغات یک شرکت به عنوان سرنخ هایی برای استنباط و حدس کیفیت آن، استفاده ‌می‌کنند. هزینه­ های زیاد تبلیغات توسط شرکتهایی باکیفیت بالا تحمیل می­شوند که می ­توانند مخارج آن را از طریق فروشهای آینده خود تامین کنند. چنین شرکت­هایی از تبلیغات به عنوان یک نشان ­(مشخصه) استفاده ‌می‌کنند تا این اطمینان را بدهند که ادعاهای آن ها راجع به محصول و خدماتشان معتبر است. اگر شرکت­هایی با کیفیت پایین هزینه­ بالایی برای تبلیغات متحمل شوند، مخارج تبلیغات خود را نمی ­توانند تامین کنند چون مشتریان کیفیت پایین آن­ها را بعد از خرید تشخیص می­ دهند و خرید دوباره صورت نمی پذیرد (رائو و همکاران،۱۹۹۹).

 

۲-۲-۹) مفهوم درگیری محصول

 

درگیری محصول همه­جا به عنوان یک متغیر توضیحی در رفتار مصرف ­کننده مورداستفاده قرار ‌می‌گیرد (دولاکیا­، ۱۹۹۸). این مهم محرز می­ کند که سطحی از درگیری، ژرفا، پیچیدگی و وسعت شناختی و رفتاری را طی روند انتخاب مصرف ­کننده پردازش می­ کند. ‌بنابرین‏ درگیری محصول چارچوب اصلی، حیاتی برای­درک­رفتار و ارتباطات وابسته به تصمیم ­گیری مصرف ­کننده­ می‌باشد(چاکراوارتی وجانیسوسکی^[۶۶]، ۲۰۰۳).

 

تحقیقات نشان می­دهد که وقتی که درگیری محصول زیاد است، گمان می­رود فرآیندهای تصمیم خریدار ناشی از تصمیم ­گیری بسط یافته از مجموعه ­ای از مراحل ترتیبی درگیر با جست و جوی اطلاعات و ارزیابی معیارها هستند. مصرف­ کنندگان نیز همچنین قادر و یا مایل به اجرای اقدامی برای پردازش اطلاعات در موقعیت درگیری کمتر نیستند (چانگ و ژای^[۶۷]، ۲۰۰۳). ‌بنابرین‏، زمانی که درگیری یک محصول بالا ‌می‌باشد، مصرف­ کنندگان بیشتر علاقه­مند به تلاش بیشتر بوده و قادر به ارزیابی محصولات تقلبی جعل به عنوان ضد همتاهای شان، محصولات با برند اصلی­، در زمینه جعل غیر فریب آمیز می­باشند. روند اطلاعات مبتنی بر مشاوره درگیر با موشکافی اطلاعات در دسترس و ویژگی­های مثبت و منفی و تحلیل ارزش­ها و مزایا هستند (بیان، ۲۰۱۱).

 

وقتی که درگیری محصول بالا است، شانس اینکه مصرف ­کننده قادر به ایجاد تفاوت میان محصولات تقلبی جعل شده و محصولات با برند اصلی باشد وجود دارد، ادراک­ها محصولات تقلبی جعل شده را به عنوان موضوعی در تضاد با محصولات با برند اصلی توسعه داده و مزیت کمتری برای محصولات تقلبی جعل شده از محصولات با برند اصلی نشان می­دهد. در طرف دیگر، وقتی که درگیری محصول پایین است، تقاوت­های بین محصولات تقلبی جعل شده و محصولات با برند اصلی ممکن است به دلیل کمبود محرک مصرف کننده­ تلاش و حتی توانایی پردازش اطلاعات به آسانی تشخیص داده نشود. در نتیجه تصویر برند ادراک شده مصرف ­کننده از یک محصولات تقلبی جعل شده و یک محصولات با برند اصلی می ­تواند به طور قابل توجهی در این اوضاع که منتهی به ادراک های بهتر از محصولات تقلبی جعل شده از محصولات با برند اصلی می­ شود تفاوت قائل نشود (نیا و زایچکوسکی^[۶۸]،۲۰۰۰).

 

۲-۲-۹-۱) درگیری ذهنی مصرف کننده

 

مصرف­ کنندگان ممکن است بسیار به محصول وابسته شوند. انگیزه یک مصرف ­کننده برای رسیدن به یک هدف، خواست او را برای هزینه کردن به منظور به دست آوردن محصولات و خدماتی که فکر می­ کند به هدف او کمک ‌می‌کنند، بیشتر می­ کند، درحالی که دیگری علاقه­ای ‌به این موارد ندارد. درگیری، وابستگی ادراکی یک شخص به یک شی بر پایه نیازها، ارزش­ها و علایق درونی است. از آنجایی که درگیری ذهنی دارای بنای انگیزشی است پیشرانه­های مختلفی ممکن است آن را به کار بیندازند. این عوامل می ­توانند مربوط به شخص، آن شی، وضعیت یا ترکیبی از این عوامل باشند و انگیزه فرد را تعیین کنند. وقتی مصرف ­کننده به دنبال برآوردن نیاز خود است به محصولات مرتبط با این نیاز توجه بیشتری کرده و اطلاعات آن را در ذهن خود پردازش می­ کند. درگیری را ‌می‌توان انگیزه ای برای پردازش اطلاعات درنظر گرفت. اگر بین نیازها، اهداف، ارزش­ها و دانش مصرف ­کننده درباره محصول ارتباطی وجود داشته باشد، مصرف ­کننده به اطلاعات مربوط به محصول توجه خواهد کرد و آن ها را در ذهن خود پردازش می­ کند. زمانی که دانش مربوط در ذهن فعال می­ شود، حالت انگیزشی به وجود می ­آید که رفتار را هدایت می­ کند. با افزایش احساس درگیری مصرف ­کننده با محصول انتظار می­رود که مصرف ­کننده توجه بیشتری به تبلیغ مرتبط با آن محصول مبذول دارد و برای فهم این تبلیغات بیشتر تلاش کند (سید جوادین و همکاران، ۱۳۹۱).

 

۲-۲-۱۰) مفهوم دانش محصول

 

ویتنر^[۶۹]و همکاران(۱۹۹۱) در تحقیقی ‌در مورد نقش دانش محصول در ارزیابی توسعه برند انجام دادند و دریافتندکه دانش محصول در پذیرش توسعه برند توسط متخصصان تاثیر تعدیل­کننده دارد. بر اساس تعریف براکس^[۷۰] (۱۹۸۵) ‌می‌توان دانش محصول را به سه دسته­ مهم تقسیم بندی کرد.

 

۱٫دانش ذهنی یا درک شده

 

۲٫ دانش عینی

 

۳٫ دانش بر مبنای تجربه