پاسخ سیستم برای داده‌هایی که جهت شناسایی سیستم استفاده شده‌اند در شکل (۳-۶) در مقایسه با پاسخ واقعی سیستم به نمایش در آمده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل(۳-۶): پاسخ سیستم ARX در مقایسه با پاسخ واقعی داده های شناسایی
پاسخی که در شکل(۳-۶)به نمایش در‌آمد، پاسخ سیستم به نمونه هایی بود که سیستم توسط آن اطلاعات، مورد شناسایی قرار گرفت. حال در ادامه، پاسخ سیستم را برای ۲۰۰ عدد از داده‌های نمونه برداری شده که در ادامه نمونه برداری از فرایند، جمع آوری شده‌اند، برای تشخیص میزان صحت عملکرد سیستم به دست می‌آوریم. شکل (۳-۷) پاسخ سیستم به داده‌هایی می‌باشد که برای شناسایی به کار نرفته‌اند. در شکل، پاسخ سیستم شناسایی شده و پاسخ واقعی سیستم، آمده است.
با توجه به شکل (۳-۷) پاسخ سیستم برای داده‌هایی که به صورت داده‌های آینده و ناشناخته به سیستم اعمال شده بودند، پاسخ جالبی نبوده و نشان می‌دهد این روش، روش چندان مناسبی برای شناسایی سیستم مورد نظر نمی‌باشد.
مقدار معیار مقایسه خطا RMSE در این روش برای پاسخ داده های مورد استفاده شناسایی ۰.۱۵۶۶ و برای پاسخ داده های سیستم جهت تشخیص صحت عملکرد برابر با ۰.۲۲۱۱ می باشد.
شکل(۳-۷): پاسخ سیستم ARX در مقایسه با پاسخ واقعی داده های جهت تشخیص صحت عملکرد
۳-۴- پیاده سازی روش شناسایی OE
در شناسایی با روش OE در نرم افزار متلب، ساختار سیستم شناسایی شده به صورت زیر می‌باشد:
مدل سیستم برای خروجی اول:

مدل سیستم برای خروجی دوم:

پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده جهت شناسایی و در مقایسه با پاسخ واقعی در شکل(۳-۸) نشان داده شده است.
شکل(۳-۸): پاسخ سیستم OE در مقایسه با پاسخ واقعی داده های شناسایی
پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده برای تعیین میزان صحت سیستم، در مقایسه با پاسخ واقعی آن در شکل(۳-۹) نشان داده شده است.
شکل(۳-۹): پاسخ سیستم OE در مقایسه با پاسخ واقعی داده های جهت تشخیص صحت عملکرد
مقدار معیار مقایسه خطا RMSE در این روش برای پاسخ داده های مورد استفاده شناسایی ۰.۱۹۱۹ و برای پاسخ داده های سیستم جهت تشخیص صحت عملکرد، برابر با ۰.۲۲۴۶ می‌باشد.
این روش نیز نیازهای ما را به اندازه کافی برآورده ننمود و روش مناسبی برای شناسایی سیستم مورد نظر نمی‌باشد.
۳-۵- پیاده سازی روش شناسایی BJ
در شناسایی با روش BJ ، در نرم افزار متلب ساختار سیستم شناسایی شده به صورت زیر می‌باشد:
مدل سیستم برای خروجی اول:

مدل سیستم برای خروجی دوم:

پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده جهت شناسایی، در مقایسه با پاسخ واقعی سیستم، در شکل(۳-۱۰) نشان داده شده است.
پاسخ سیستم به داده های مورد استفاده برای تعیین میزان صحت سیستم، در مقایسه با پاسخ واقعی سیستم، در شکل(۳-۱۰) نشان داده شده است.
شکل(۳-۱۰): پاسخ سیستم BJ در مقایسه با پاسخ واقعی داده های شناسایی
مقدار معیار مقایسه خطا RMSE در این روش برای پاسخ داده های مورد استفاده شناسایی ۰.۱۷۲۷ و برای پاسخ داده های سیستم جهت تشخیص صحت عملکرد، برابر با ۰.۱۸۵۹ می‌باشد.
این روش نیز مانند دیگر روش‌های بررسی شده، نیازهای ما را به اندازه کافی برآورده ننمود و روش مناسبی برای شناسایی سیستم مورد نظر نمی‌باشد.
شکل(۳-۱۱): پاسخ سیستم BJ در مقایسه با پاسخ واقعی داده های جهت تشخیص صحت عملکرد
۳-۶- پیاده سازی روش شناسایی N4SID
در شناسایی با روش N4SID در نرم افزار متلب، ساختار سیستم شناسایی شده به صورت زیر می‌باشد:
مدل فضای حالت شناسایی شده، توسط روش زیر فضا:

ماتریس‌های ضرایب شناسایی شده در مدل فضای حالت:

پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده جهت شناسایی سیستم، در مقایسه با پاسخ واقعی سیستم، در شکل(۳-۱۲) نشان داده شده است.
شکل(۳-۱۲): پاسخ سیستم N4SID در مقایسه با پاسخ واقعی داده های شناسایی
پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده برای تعیین میزان صحت سیستم، در مقایسه با پاسخ واقعی، در شکل(۳-۱۳) نشان داده شده است.
مقدار معیار مقایسه خطا RMSE در این روش برای پاسخ داده‌های مورد استفاده شناسایی ۰.۱۶۸۴ و برای پاسخ داده های سیستم، جهت تشخیص صحت عملکرد، برابر با ۰.۲۱۰۳ می‌باشد.
شکل(۳-۱۳): پاسخ سیستم N4SID در مقایسه با پاسخ واقعی داده های جهت تشخیص صحت عملکرد
این روش نیز به مانند دیگر روش های بررسی شده، نیازهای ما را به اندازه کافی برآورده ننمود و روش مناسبی برای شناسایی سیستم مورد نظر نمی‌باشد.
۳-۷- پیاده سازی روش شناسایی NLARX
در این روش شناسایی، مهم‌ترین قدم تعیین ماتریس رگرسورهای ورودی بلوک غیر خطی و انتخاب تابع غیر خطی می‌باشد. برای شناسایی سیستم با این روش در نرم افزار متلب برای هر دو خروجی، از تابع غیر خطی سیگموید نت استفاده نموده‌ایم. ماتریس رگرسور را برای هر یک از خروجی ها با بهره گرفتن از اطلاعات گذشته ورودی ها و خروجی ها به شرح زیر انتخاب نموده‌ایم.
برای خروجی ۱ داریم:

برای خروجی ۲ داریم:

برنامه متلب را با توجه به آن‌چه که توضیح داده شد، نوشته و سیستم را برای داده‌های موجود، شناسایی می‌نماییم. پاسخ سیستم به داده‌های مورد استفاده قرار گرفته برای شناسایی، در مقایسه با پاسخ واقعی، در شکل (۳-۱۴) به نمایش در آمده است.